Crossmotoren zijn bijzonder sportieve motorfietsen. Opvallend aan deze motoren zijn de grotere bodemvrijheid en de daarmee verbonden lange veerwegen. Ook het frame is bij crossmotoren aanzienlijk sterker ontworpen. Met crossmotoren worden namelijk vaak metersverre sprongen gemaakt. Na de sprong komt de crossmotor weer op de grond terecht waarmee hij een enorme kracht te voorduren krijgt. Het frame van een normale motorfiets zou niet bestand zijn tegen deze sterke belasting. Ook andere onderdelen van een crossmotor zoals de velgen, banden en assen zijn sterker dan die van normale straatmotoren.
Crossmotoren worden niet op straat, maar op terreinen en speciale parcoursen gebruikt. Ze hebben minder techniek en een kleinere uitrusting nodig dan straatmotoren en zijn normaal gesproken niet toegestaan op de weg. Een kentekenplaat en uitrustingkenmerken zoals koplampen, knipperlichten of een snelheidsmeter zijn dan ook overbodig. Al deze onderdelen zouden een crossmotor alleen maar onnodig zwaar maken. Tijdens een wedstrijd of tijdens de training zou je deze onderdelen makkelijk kunnen verliezen of beschadigen. Crossmotoren zijn sportapparaten, geen straatmotoren.
Meestal zijn crossmotoren zeer licht, om zo beter over terrein voort te kunnen bewegen. Ze hebben een niet al te grote cilinderinhoud, de gangbare crossmotoren hebben een cilinderinhoud tussen de 125cc en 450cc. Motoren met 1000cc hebben geen zin, omdat dit de motorfiets in zn geheel te zwaar zou maken waardoor hij niet meer geschikt zou zijn voor terreinrijden. De bekendste fabrikanten van crossmotoren zijn KTM, Husqvarna, Kawasaki, Honda, Suzuki en Yamaha.
Inmiddels bestaan er ook motorfietsen met een vergelijkbaar uiterlijk en vergelijkbare kenmerken als crossmotoren die wel bedoeld zijn voor gebruik op straat. Ze zijn uitgerust met alles wat een straatmotor volgens de Nederlandse voorschriften nodig heeft, maar waar een echte crossmotor wel zonder kan. Vanwege de grotere bodemvrijheid en het hogere zwaartepunt hebben crossmotoren andere rijeigenschappen als normale motorfietsen. Met zulke motorfietsen kan men doorgaans minder snel bochten nemen.
Wie in het bezit is van een crossmotor die niet is toegestaan op de weg kan hiermee niet zomaar het bos of de vrije natuur in rijden om zijn sport uit te oefenen. Alleen al vanuit milieuoverwegingen is dit verboden. Ook zijn de motorfietsen alles behalve stil vanwege de goed presterende motoren en de banden met een grof profiel beschadigen de grond.
Het is dan ook begrijpelijk dat men met een crossmotor alleen op speciaal hiervoor bedoeld terrein mag rijden. Deze terreinen bevinden zich altijd op enige afstand van woongebieden zodat er geen omwonenden zijn die er last van hebben.
Net als bij elke andere motorfiets heeft men ook voor een crossmotor een speciale uitrusting nodig. Een helm, handschoenen en laarzen zijn belangrijk, maar speciale borst- en rugpantsers zijn bij deze sport nog belangrijker. Verder zijn schouder- elleboog- en kniebeschermers erg zinvol.