Toen de Polestar 2 in het najaar van 2020 naar Nederland en België kwam, was de keuze overzichtelijk. Alleen de Long range dual motor was te koop, met een accupakket van 75 kWh, twee elektromotoren en 408 pk. Dat leverde een duizelingwekkende honderdsprint op van 4,7 seconden. Deze top-Polestar kost tegenwoordig 53.900 euro.
Inmiddels is er keuze uit drie versies. Eerder testte Bart Smakman de actieradius van de Polestar 2 Standard range single motor, de nieuwe instapper. Die is 8000 euro goedkoper, maar je moet het doen met een kleiner accupakket (61 kWh), minder vermogen (224 pk) en één enkele elektromotor. Bovendien worden alleen de voorwielen aangedreven.
Verschil Long Range Single Motor en Standard Range Single Motor
Nu is er een derde optie, de Long range single motor. Die zit met zijn basisprijs van 49.900 euro precies tussen de andere versies in. Ook met zijn techniek snoept hij van twee walletjes. Net als de basis-Polestar heeft de Long range single motor voorwielaandrijving en één elektromotor. Hij levert 7 pk meer, maar dat resulteert niet in een hogere topsnelheid en een snellere acceleratie naar 100 km/h. Beide versies vinden het welletjes bij 160 km/h en doen de sprint in 7,4 seconden. Het koppel is met 330 Nm precies gelijk.
Maar de Long range single motor speelt ook leentjebuur bij het topmodel met twee elektromotoren. Zo heeft hij hetzelfde grote accupakket van 75 kWh en dezelfde laadcapaciteit. De Long range-versies kunnen 155 kW aan, de Standard range geeft bij 116 kW de pijp aan Maarten.
4000 euro voor grotere actieradius
Wat is nu het grootste verschil tussen onze testauto en de Standard range single motor? De kortste samenvatting is: je betaalt 4000 euro meer en krijgt daarvoor in theorie 100 kilometer extra actieradius. Opladen van 10 tot 80 procent is met een DC-lader in beide modellen gepiept in 35 minuten, maar bij onze Long range levert het wachten meer kilometers op vanwege het grotere accupakket.
Dan nu de praktijk. Bij 100 km/h noteerde Bart Smakman bij de Standard range een gemiddeld stroomverbruik van 16,4 kWh/100 km. Het was hoogzomer en 25 graden, er stond geen zuchtje wind. Onder die omstandigheden kom je 372 kilometer ver met een volle batterij van 61 kWh. Tijdens onze testrit met de Long Range (75 kWh) is het kouder: 14 graden met een frisse winterbries. Het stroomverbruik stijgt licht naar 17,0 kWh/100 km. Je kunt dan ongeveer 440 kilometer rijden voordat je weer moet stekkeren. Bij hetzelfde verbruik zou de Standard range 360 kilometer halen. Ga in de praktijk dus uit van 80 kilometer meer bereik voor de Long range.
Typisch Polestar
We zouden bijna vergeten iets te schrijven over de rijeigenschappen en het comfort van onze testauto. Eigenlijk kun je volstaan met: typisch Polestar en dus typisch Volvo en dus dik voor mekaar. Een honderdsprint in 7,4 seconden is voldoende om de meeste auto's achteloos af te schudden. De basisafstemming van het onderstel is stevig, maar biedt nog voldoende veercomfort.
In het interieur heerst een weldadige stilte, alsof de umpire op Wimbledon net 'silence please' heeft geroepen voor het beslissende matchpoint. De heerlijke stoelen zijn naar Zweeds ontwerp en zitten dus vertrouwd fijn. Er zijn drie standen voor one pedal driving, waarbij de auto in de krachtigste stand vrij abrupt tot stilstand komt als je je voet van het rechter pedaal haalt. Na enige gewenning wil je niet anders. Je kunt one pedal driving ook uitschakelen, of minder krachtig laten werken. Nieuw is de NPO-app, waarmee je de spanning tijdens het laden op een gure winteravond kunt verhogen door te kijken naar Opsporing Verzocht of Midsomer Murders…
En wat hebben we geleerd?
Aan het einde van de les Polestar-kunde is de hamvraag: is het je waard om 4000 euro meer te betalen voor 80 bruikbare kilometers extra? Als je heel veel rijdt, kan het een overweging zijn. Zit naast Polestar-kunde ook boekhouden in je pakket, dan kun je zomaar concluderen dat het verschil tussen investering en rendement te groot is. Je houdt het geld lekker in je zak, of koopt de Standard range met Pilot Pack.
