Wat valt op aan de Nissan Qashqai E-Power?
Niks. Voor de leek is dit een gewone Nissan Qashqai, zoals er zo veel van rondrijden in Nederland. De oplettende kijker ziet rechts op de achtersteven echter een kleine badge zitten. E-Power, staat er, deels in blauwe letters. En die kleur kan maar één ding betekenen: deze Qashqai heeft ‘groene’ elektrotechniek aan boord.
Nissan noemt de Qashqai E-Power indirect een elektrische auto, maar eigenlijk is-ie dat niet. Ja, hij wordt altijd aangedreven door een elektromotor en hij heeft een batterij aan boord, maar naar een stekker en een laadopening zoek je tevergeefs. Aha, denk je, bij het zien van het klepje boven het achterwiel, toch gevonden! Nee, daar zit de vulopening van de benzinetank.
De Qashqai E-Power is een EV voor mensen die nog niet toe zijn aan gehannes met kabels, aldus Nissan. Zijn batterij is klein – 2,1 kWh – en moet constant worden bijgevuld door de benzinemotor, die een generator aanstuurt. Je kunt het E-Power-systeem een beetje vergelijken met de aandrijflijn van de Fisker Karma, die in 2011 heel even populair was in Nederland.
Wat is goed aan de Nissan Qashqai E-Power?
Heb je weleens in een hybride van Toyota gereden? Dan weet je dat die bijna naadloos switcht tussen elektrische aandrijving en brandstofmotor, alleen ken je ook het schurende geluid van een krachtbron die door een continu variabele transmissie op het ideale (lees: hoge) toerental wordt gehouden. Het is een vreemde en wat irritante gewaarwording: je versnelt, maar hoort een constant geloei.
In de Qashqai E-Power krijg je zo'n 'nagels over een schoolbord'-gevoel niet. De techneuten van Nissan hebben kwistig met geluidsisolatie gestrooid (jij krijgt geluidisolatie, jij krijgt geluidsisolatie, iedereen krijgt geluidsisolatie!!!) en een aandrijflijn ontworpen waarbij de motor net doet alsof hij in toeren meestijgt met de acceleratie. Ze daagden ons uit om onderweg met gespitste oren te luisteren of we het inschakelen van de krachtbron konden horen. Dat konden we bijna niet.
Er dringt meer bandengeruis de cabine binnen dan gebrom van op en neer slaande zuigers. De Qashqai E-Power is heerlijk stil, mede dankzij actieve noise-cancelling, en geeft je echt het gevoel dat je in een elektrische auto rijdt. Ook doordat je altijd en overal direct het maximale koppel van 330 Nm onder je rechtervoet hebt. De E-Power is de snelst accelererende Qashqai van dit moment, met een 0 tot 100 km/h-tijd van 7,9 seconden.
Een beetje vreemd is dat 'one-pedal driving' niet mogelijk is. Je kunt kiezen voor regeneratief remmen - dan is de vertraging behoorlijk bruusk - maar helemaal tot stilstand komt de auto nooit. Dit in tegenstelling tot de elektrische Nissan Leaf, waarin dat wel gebeurt. Volledig elektrisch rijden kan in de Qashqai E-Power overigens slechts beperkt. Nissan schat dat de range in EV Mode ongeveer 2 tot 3 kilometer is.
Waarom het model geen grotere batterij heeft? Dat voegt gewicht toe, waardoor de elektromotor harder moet werken en de verbrandingsmotor meer benzine verbruikt, zo zegt Nissan. Caravantrekkers raden we trouwens aan om de Qashqai E-Power over te slaan. Ja, de 190 pk leverende seriële hybride mag een aanhanger trekken, maar helaas maar tot een gewicht van 750 kilo.
Wat kan beter aan de Nissan Qashqai E-Power?
Nissan blijft hameren op het feit dat de Qashqai E-Power een soort tussenauto is. Een stap in de richting van een EV voor mensen die nog te bang zijn voor stekkers, laadpalen en een lege accu. Maar in Nederland hebben we het grootste aantal laadpalen van Europa en lijkt het met de acceptatie van elektrische auto’s wel goed te zitten. Wég bestaansreden van de Qashqai E-Power!
Bovendien vertelt Nissan ons dat kopers van een c-segment-suv 70 procent van hun kilometers in de stad of een stedelijke omgeving maken. De boodschap: een Qashqai E-Power is ideaal voor die groep. Maar dat willen wij nuanceren. Ook binnen de bebouwde kom verbruikt de Japanse niet-stekker-suv benzine. Een plug-in hybride doet dat niet of nauwelijks. Mits je hem trouw aan de laadpaal hangt, uiteraard.
In die zin is de Qashqai E-Power eerder een alternatief voor een reguliere hybride, zoals de Kia Sportage Hybrid of de Opel Grandland Hybrid. En ja, dan is-ie even zuinig, of zelfs iets zuiniger. Nissan geeft als officiële WLTP-verbruik 1 op 18,8 op. Goed, maar niet wereldschokkend. Al gebiedt de eerlijkheid ons te zeggen dat we daar tijdens de persintroductie zonder enige moeite dicht bij in de buurt kwamen (1 op 18,2).
Wanneer komt de Nissan Qashqai E-Power en wat kost-ie?
De eerste auto’s worden in september bij de Nissan-dealers afgeleverd. Heb je wel trek in zo’n semi-elektrische cross-over, dan moet je minimaal 43.790 euro neertellen. Dat is 8400 euro meer dan voor een instap-Qashqai (mild-hybrid met 140 pk) en dat lijkt veel. Maar je kunt de E-Power beter vergelijken met de Qashqai Mild-Hybrid 158 Xtronic, die eveneens 43.790 euro kost.
En de concurrentie dan? Laten we een selectie maken. Hyundai biedt de 180 pk leverende Tucson 1.6 T-GDi Hybrid aan vanaf 39.995. Bij Opel kun je voor 43.849 euro een Opel Grandland 1.6 Turbo Hybrid bestellen, met liefst 224 pk. Ook een optie is de Kia Sportage 1.6 T-GDi Hybrid met 230 pk (vanaf 41.995 euro) of de Toyota RAV4 2.5 Hybrid met 218 pk (45.995 euro). De Qashqai E-Power loopt qua prijs dus redelijk in de pas met de concurrentie.
Wat vind ikzelf van de Nissan Qashqai E-Power?
Ben je aan het kijken naar een Nissan Qashqai en is jouw budget toereikend, dan moet je altijd voor een E-Power gaan. Hij rijdt als een elektrische auto, is bijna net zo stil en staat garant voor een relatief gunstig verbruik. Wil je echt zo min mogelijk bij het tankstation staan, dan raden we je toch het gehannes met stekkers aan. Het WLTP-verbruik van een plug-in hybride slaat echt nergens op (1 op 113, hoezo?), maar toch kun je er waarschijnlijk zuiniger mee rijden dan met een Qashqai E-Power.
