Een Land Rover Defender met een stekker is voor de purist misschien even wennen, maar eigenlijk is de P400e plug-in hybride slechts een voorbode voor de toekomst van Land Rover. De Britten hebben grootse plannen met EV's: al in 2025 is elke nieuw model volledig elektrisch. Plug-in hybrides vormen een brug naar een verleden van brandstof en een toekomst die elektrisch is.
Bij mopperaars is het bon ton om flink op het genre te schelden. "Niemand laadt die accu ooit op en iedereen rijdt veel te hard met een veel te dorstige benzinemotor!" Maar een stekker-Defender is in Nederland vooral een zegen. Meestal wordt het niet gezellig als je bij ons de prijslijst van leuke auto's bekijkt, maar de Defender P400e duikt met zijn prijs in één klap ruim onder de 100.000 euro.
Evert ten Napel
Kijk je niet naar het stekkeraanbod, dan is de D200 met zescilinder dieselmotor de goedkoopste Defender 110. Hij kost iets meer dan 113.000 euro. Maar dan is daar, zoals Evert ten Napel zou zeggen, die dekselse P400e. Land Rover belooft een verbruik van 1 op 30,3 en een CO2-uitstoot van 74 gram. De overheid slikt deze waarden voor zoete koek en neemt genoegen met een bedrag van een kleine 6100 euro aan bpm. De Defender P400e wordt daarmee met afstand de goedkoopste versie, met een basisprijs van 85.824 euro. Een verschil van meer dan 27.000 euro ten opzichte van de D200!
We bladeren verder door de prijslijst en blijven ons verbazen. Er is ook een Defender met evenveel vermogen als de P400e, maar dan met een V6 en zonder stekker. Deze P400 kost bijna 134.000 euro (X-Dynamic S), in dezelfde uitvoering betaal je voor de P400e 'maar' 93.625 euro. Vergelijk je de P400e met het topmodel, de P525 V8, dan loopt het prijsverschil zelfs op tot bijna 135.000 euro. Voor het bedrag dat je bespaart, kun je met gemak de meest complete Range Rover Sport P400e erbij kopen én houd je geld over voor een avontuurlijke roadtrip door de adembenemende Schotse Hooglanden.
Goed gedaan, Gerry
Voordat we in de Defender 110 P400e stappen, nog even alle lof voor Gerry McGovern en zijn ontwerpteam. Ga er maar aanstaan om de opvolger te tekenen van een legendarische auto die in de basis al uit 1948 stamde. Criticasters staan klaar om je te verscheuren, hoongelach ligt op de loer. Maar het in 2019 gepresenteerde resultaat is verbluffend. De Defender oogt hypermodern, maar is op details duidelijk geïnspireerd op zijn iconische maar spartaanse voorganger. Dat gebeurt soms opzichtig, kijk bijvoorbeeld eens naar de duidelijk zichtbare schroefkoppen in de binnenkant van de portieren. Zelfs de portieren openen in een kleinere hoek dan je zou verwachten. Instappen gaat daardoor minder elegant, maar voor de verstokte Defender-rijder is het een feest van herkenning.
Onderhuids is alles modern: geen starre as, geen bladveren, maar gewoon een onafhankelijke wielophanging rondom. Ook de veiligheidssystemen en het infotainment gaan niet terug tot de jaren veertig. Het instrumentenpaneel is digitaal en vrijwel alle functies bedien je via een groot scherm in de middenconsole. Gebleven is de hoge zitpositie, de Defender gaat meer dan twee meter de lucht in en dat betekent dat je zelfs neerkijkt op dikke Duitse suv's.
Stilte in het terrein
In de Defender 110 P400e werkt een 2,0-liter viercilinder benzinemotor met 300 pk samen met een elektromotor die 143 pk levert, samen zijn ze goed voor 404 pk en 640 Nm. De top van 191 km/h komt overeen met die van de zescilinder P400, maar de plug-in hybride is sneller. Hij doet de standaardsprint naar 100 km/h in 5,6 seconden, de P400 heeft 6,1 seconden nodig.
De elektromotor is niet alleen goed voor je portemonnee en voor een stoplichtsprint, maar ook voor je ervaringen in het terrein. Toen we met de Jeep Wrangler plug-in hybride reden, merkten we dat het koppel van een elektromotor in het terrein beter te doseren is dan een benzine- of dieselmotor. Dat is bij de Defender ook weer het geval. De plug-in hybride heeft ‘gewoon’ alle features aan boord voor het zware werk, zoals lage gearing, een sperdifferentieel en hill descent control.
Een elektromotor hoeft niet op toeren te komen voordat hij kracht kan leveren, het is direct beschikbaar. Dat is een groot voordeel in het terrein, waar je bij het wegrijden al direct veel koppel tot je beschikking hebt. De geluidsbeleving is merkwaardig. In plaats van hoge toerentallen, onvermijdelijk als je in een 4x4 de versnellingsbakverhoudingen aanpast en trekkracht belangrijker wordt dan snelheid, hoor je helemaal niets. De elektromotor is een stille kracht, die de Defender moeiteloos snelheid laat behouden als hij door diepe moddersporen ploetert of een steile berg bedwingt. Je kunt zelf bepalen of je in stilte wilt terreinrijden, of toch graag de benzinemotor hoort. De Defender heeft verschillende rijprogramma's waarbij je zo veel of juist zo weinig mogelijk gebruikmaakt van de elektromotor.
Het goede nieuws over de plug-in hybride stapelt zich op, want je hoeft hem niet te laten staan als je paarden wilt vervoeren of bomen op je landgoed gaat rooien. De Defender P400e mag een aanhanger trekken van 3000 kilo.
Dorstiger dan beloofd
Is er dan niets slechts over deze Defender te schrijven? Vooruit, er is echt wel een minpunt. Als je de 19,2 kWh-accu volledig oplaadt, kun je in theorie 43 kilometer volledig elektrisch rijden. Maar op een winterse dag is de batterij al na minder dan 40 kilometer weer leeg. De viercilinder turbomotor moet vervolgens hard werken om deze zwaargewicht van 2600 kilo vlot vooruit te krijgen. Dat merk je niet eens aan de prestaties of het motorgeluid, maar wel aan het verbruik. Even doorblazen op de Duitse snelweg en je mag blij zijn als je 1 op 6 rijdt. Andere koek dan de 1 op 30 uit de folder…
Als je geen laadpaal op je oprit hebt, is ook het opladen bij een openbare laadpaal geen sinecure. De Defender is vijf meter lang en twee meter breed en daar zijn de krappe Nederlandse parkeerplekken niet op berekend. Gelukkig is een 360-gradencamera standaard, zodat je minutieus kunt inparkeren. Maar dit is dan ook het enige moment waarop je denkt: reed ik maar in iets handzaams. Op alle overige momenten pakt de Defender 110 P400e je in met zijn uiterlijk, zijn comfort, zijn terreincapaciteiten en zijn prijs.
Conclusie
Tijdens de fotoshoot van de Defender was het koud en had het een klein beetje gesneeuwd. De bospaden rondom Nijmegen waren in modderpaden veranderd. Het geluid van opspattend modder tegen de onderkant van de auto, en de zekerheid dat de Defender dit klusje makkelijk klaart, is onbetaalbaar. Je krijgt de neiging om een oud Engels kasteel te kopen, zodat je écht een reden hebt om deze Defender aan te schaffen. De Defender 110 P400e is voor Nederland een welkome aanvulling: je betaalt tienduizenden euro's minder, maar dat gaat niet ten koste van het rijplezier.
