Misschien ken je de commercials van Telfort nog, waarin we kennismaakten met Hans, een ex-miljonair die flink moet bezuinigen. "Wie had dat gedacht, van een eigen fortuin naar een eigen voortuin!" Of: "Van golfbaan naar bijbaan." Kia is een omgekeerde Hans. Ooit had het merk het produceren van niemendalletjes tot kunst verheven, nu verandert alles wat Kia aanraakt in goud.
De Kia Niro heeft daar in Nederland een grote rol in gespeeld. Hij was in drie smaken leverbaar: hybride, plug-in hybride en volledig elektrisch. Daardoor was hij voor een grote doelgroep aantrekkelijk, van de zakelijke rijder die profiteerde van de lage bijtelling van de Kia e-Niro tot particuliere kopers die voor relatief weinig geld een ruime en betaalbare middenklasser met benzinemotor konden aanschaffen. En zo werd de Kia Niro in 2020 én 2021 de best verkochte auto van Nederland. Wie had dat gedacht…
E-Niro wordt Niro EV
Bij de vorige Niro (2016) werd de spanning nog opgebouwd; eerst kwam de hybride, in 2017 de plug-in hybride en pas eind 2018 de volledig elektrische versie. Deze keer pakt Kia het voortvarend aan: alle drie de Niro's worden vervangen. Uiterlijk vond er een metamorfose plaats. De oude was zo onopvallend dat het ons niets zou verbazen als Niro Koreaans is voor 'met de groeten van een muurbloempje'.
Maar kijk de nieuwe eens stralen, met zijn strakke lijnen en zijn C-stijlen die, net als bij de eerste Smart Forfour, vergeten lijken te zijn in de lakstraat. Datzelfde trucje paste Kia toe bij de wielkuipranden. Aan de achterkant heeft de Niro boemerangvormige lichtunits die het lijnenspel volgen van de C-stijlen. Je herkent de elektrische Niro EV aan de grote laadpoort, onder de ‘grille’. Niro EV inderdaad, want zo heet de e-Niro vanaf nu.
Vanwege de stijgende prijzen voor de grondstoffen van de accu's steeg de prijs van de Niro EV wel behoorlijk. In het voorjaar meldde Kia nog dat de prijs onder de 40.000 euro zou blijven, inmiddels betaal je 43.795 euro.
Oud behang
Binnenin is het verschil met de oude Kia Niro nog groter, de versie van 2022 heeft een modern en fraai interieur in de stijl van de flamboyante Kia EV6. Het dashboard loopt als een driehoek af van het digitale instrumentarium via het infotainmentscherm naar het opbergvak boven het dashboardkastje. Uiteraard is het geheel opgetrokken uit allerlei gerecyclede materialen, zoals hemelbekleding van oud behang en stoelen van eucalyptusbladeren, maar ook milieuvriendelijke lak op de deurpanelen.
Missers in de Kia Niro
Optioneel heeft de Niro nu ook een head-up display. En tot onze vreugde zien we echte knoppen, die een kunstje kunnen. Als je op de pijl aan de linkerkant drukt, wisselt het bedieningspaneel van functie. De ene keer zet je de airco hoger, de andere keer het volume van de radio. Leuk bedacht, maar in de praktijk is het eigenlijk best onhandig. Zo zien we hier en daar nog wat kleine missers: de goedkope ‘ploeng’ waarmee het portier dichtslaat, het gedateerd ogende navigatiescherm dat nog uit de oude Niro komt, en hier en daar goedkoop plastic op het dashboard en in de deurpanelen.
Met de ruimte heeft de Niro zijn zaakjes dan weer prima op orde, met ook achterin veel beenruimte en voldoende hoofdruimte. Al moet je een minimale concessie doen (licht opgetrokken benen) vanwege het accupakket in de bodem. In de hybride Niro heb je daar geen last van en zit je nog ruimer. De wielbasis bleef met 2,72 meter precies hetzelfde.
Nieuwe elektrische Niro heeft een lager koppel
Des te opvallender is dat er technisch nauwelijks iets veranderde. Na de Kia EV6, met zijn duizelingwekkende laadsnelheid en zijn grote actieradius, zijn de verwachtingen bij elke elektrische nieuwe Kia hooggespannen. Maar kijk naar de accucapaciteit (van 64 kWh naar 64,8 kWh) en de actieradius (van 455 naar 460 km) en je ziet dat de Niro EV niet meeprofiteert van de grote sprong voorwaarts.
De topsnelheid (167 km/h) en de 0-100 (7,8 s) bleven exact hetzelfde. Soms mag het zelfs een onsje minder zijn. Het maximale koppel daalde van 395 naar 255 Nm. Alsof Kia zegt: rijd nou maar veilig en rustig, zodat je minder kans hebt op gripverlies en aandrijfreacties in het stuur. Het snellaadvermogen nam eveneens af, van 77 kW naar 72 kW. Maar, zegt Kia, de laadcurve is verbeterd, dus laden gaat uiteindelijk sneller.
De Niro staat dan ook niet op het E-GMP-platform, dat Hyundai en Kia speciaal voor hun elektrische auto’s bouwden. Misschien dat ze in Zuid-Korea van Vlaamse kinderliedjes houden, want het platform van de Niro heet K3. Dat is een doorontwikkeling van het oude K2-platform, en het levert een gewichtsbesparing op van meer dan 50 kilo. De gerieflijke afstemming is gebleven.
Vooruit, achteruit
Dat er technisch niets nieuws onder de zon is, maakt voor het rijden niet veel uit. De Niro EV is stil en vlot. Via de flippers aan het stuur kun je de remkracht aanpassen, in de zwaarste stand hoef je het rempedaal eigenlijk niet te gebruiken. Er zijn vier rijprogramma's, Eco, Normal, Sport en Snow. Sport is geinig op een rustige zondagmorgen, de besturing wordt directer en de auto accelereert merkbaar sneller. Maar in Nederland doe je met Normal al gewoon genoeg. Bovendien kun je dan met zomers weer gemakkelijk ónder het opgegeven stroomverbruik blijven van 16,4 kWh/100 km. Het lukt ons om er 1,5 kWh af te snoepen, zonder veel moeite te doen.
Kia Niro EV snelladen duurt drie kwartier
Als we de batterij willen opladen, noteren we twee missers. We zijn zo verwend met laadwonder EV6 dat we drie kwartier wachten aan de snellader veel te lang vinden. Van lieverlee gaan we flauwe moppen vertellen aan de bijrijder. Opnieuw brengt Kia nuance aan: de meeste Niro-rijders laden thuis op, of op kantoor. Je hoeft als accessoire bij je nieuwe auto dus geen moppenboek te bestellen. Hinderlijker is dat de laadpoort boven de voorbumper is geplaatst, zodat je de Niro EV altijd vooruit in een parkeervak moet steken.
Conclusie
Met een dubbel gevoel stappen we uit de Niro EV. Het is met afstand de fijnst rijdende van de drie Niro's en uiterlijk en interieur zijn er met sprongen op vooruit gegaan. Maar technisch is de Niro EV geen voorloper meer, maar 'slechts' een keurige middenmoter.