Jeep heeft de Wrangler, Land Rover de Defender, Mercedes de G-klasse. Maar de grootste suv-fabrikant van de wereld kon daar heel lange tijd geen terreinwagen met karakter tegenover stellen. Sinds 2020 verkoopt Ford in eigen land de Bronco, een model dat ook in de jaren zestig een tijdje werd aanboden en in de VS een heus icoon is. De nieuwe Ford Bronco kost in de Verenigde Staten 30.000 euro, een koopje (in Nederland is hij er niet). Een Mustang voor het grove werk dus, en net als de Defender als drie- en vijfdeurs leverbaar.
Er is ook een Bronco Sport, die niet terreinvaardig is. Hij staat ook op een gewoon platform voor personenwagens en heeft alleen het stoere uiterlijk van de andere Bronco's. Die laten we lekker staan. Onze Ford Bronco heeft een ladderchassis en een starre achteras. In de basis worden alleen de achterwielen aangedreven, maar via een draaiknop op de middentunnel kun je ook de voorwielen inschakelen.
De Bronco heeft tal van rijprogramma's, zoals de Goat-mode, waarmee de Bronco van een wild paard in een berggeit verandert. Rotspaden, mul zand, sneeuw: de Bronco kan het allemaal aan. Boven op het instrumentenpaneel is er een knop waarmee je het sperdifferentieel inschakelt, zodat de bestuurder nog minder bang hoeft te zijn dat hij vast komt te zitten.
Ford Bronco lijkt wel een Playmobil-autootje
De drijvende kracht is de 2,3-liter EcoBoost-viercilinder, die we uit de Mustang kennen. Er is ook een V6 met een inhoud van 2,7 liter, die eveneens van een turbo is voorzien. Maar ongeacht zijn hoge vermogen van 270 of 310 pk, wordt de Bronco nooit een sportwagen. Zelfs de V6 komt, in combinatie met de tientraps automaat, veel beter tot zijn recht bij een rustige rijstijl en laat zich op het asfalt slechts met moeite verleiden tot snelheden van 160 km/h.
Maar de grote Bronco-show begint natuurlijk als je het terrein betreedt. Schakel alle programma's in die terreinrijden mogelijk maken - inclusief lage gearing - en je kunt naar het einde van de wereld rijden. Het enige dat je daarvan weerhoudt, is een lege tank.
Het uiterlijk van de Ford Bronco geeft een tweeledig beeld. Uiteraard straalt hij uit dat hij terreinvaardig is, maar tegelijk lijkt het wel een Playmobil-autootje. Misschien dat de knipoog naar het verleden toch iets te ver is doorgevoerd. Omdat een terreinwagen nu eenmaal vuil wordt, is binnenin zo'n beetje alles van hard plastic gemaakt.
Bovendien kun je hem - net als een Jeep Wrangler - op allerlei manieren ombouwen. De tweedeurs Bronco heeft een dak dat uit drie verwijderbare delen bestaat: twee vooraan en een eentje achteraan. De vierdeurs Bronco heeft vier uitneembare dakdelen, die je verwijdert door klemmetjes los te klikken. Ook kun je de zijpanelen verwijderen. Is dat nog niet genoeg, dan demonteer je de stijlloze portieren en heb je het ultieme outdoor-gevoel te pakken. Je kunt ze aan boord meenemen. Uiteraard wijst Ford je wel in koeienletters op de gevaren - we zijn nu eenmaal in Amerika.
In het terrein valt er met de Bronco niet te spotten
In het terrein laat de Bronco niet met zich spotten, maar op de openbare weg verlangen we soms naar de rijeigenschappen waarmee Ford in Europa naam heeft gemaakt. De auto heeft een wat bokkig karakter, net as het wilde paard waarnaar hij genoemd is. Na 300 mijl over de door vorstschade aangetaste wegen van Californië, voel je je als John Wayne na een rit over de Great Plains.
Vooral als je ook de aandrijving op de voorwielen inschakelt, verzet de Bronco zich met man en macht tegen spannende bochten. Je moet het stuur goed blijven vasthouden en de driedeurs Bronco blijkt voor een slechts 4,40 meter lange auto verrassend onpraktisch. Het contrast met het terrein kan niet groter: daar is er bijna geen betere auto, maar op asfalt hadden we de Bronco graag ingeruild voor dat andere paard, de Mustang.
Komt de Ford Bronco ooit naar Nederland?
Dat doet niets af aan de populariteit van de Bronco in de VS; de levertijden zijn even lang als die van een Tesla. Dat heeft Ford aan het denken gezet. Na de Mustang zou de Bronco wel eens het tweede wilde paard kunnen worden dat vanuit Dearborn, Michigan de wereld gaat veroveren. Ford heeft serieuze plannen.
Er staat ook een plug-in hybride op de planning en het zou zomaar kunnen dat deze versie volgend jaar naar Nederland en België komt. Al zegt Ford Nederland dat daar nog geen officiële plannen voor zijn en dat je nu nog je heil moet zoeken via de grijze import. Mocht de stekker-Bronco komen, dan durven we de gok ook wel aan dat hij meer gaat kosten dan het equivalent van 30.000 dollar…
Conclusie
Naast de klassieke Mustang voor de petrolheads, de Mach-E voor liefhebbers van elektrisch rijden en de buitenaardse GT, is er geen Ford te vinden met zoveel karakter en sympathie. Dat de Ford Bronco vooral goed is in het terrein en zich niet zo thuis voelt op de openbare weg, vergeef je hem graag.
