De Ferrari 296 GTS is het nieuwe instapmodel van Ferrari. Vanwege zijn hybridetechnologie hoor je deze Ferrari bij stoplichten niet rochelen en blaffen. De Ferrari 296 GTS is een volbloed sportwagen die voor de verandering geen onheilspellende echo laat schallen over pittoreske dorpspleintjes. Vensters staan niet langer in hun sponningen te trillen. In plaats hiervan hoor je de espressokopjes op de terrassen rinkelen.
Zonder aarzeling
Tot 135 km/h blijft de benzinekraan van de voor de verandering blauwe Ferrari dicht, zolang de aansturing van het hybridesysteem met de verzamelde algoritmen niet de noodzaak ziet om de drieliter V6 aan te vuren. Een vrij stukje weg en een afwijkende calculatie vanaf het gaspedaal is voldoende om in een milliseconde een blaffende interruptie van vermogen aan de Ferrari te ontlokken. De Ferrari 296 GTS katapulteert zich zonder aarzeling richting horizon.
Gebaseerd op Formule 1-techniek
We verlaten het spitsverkeer. De Ferrari 296 GTS schakelt zijn benzinemotor vanzelf weer uit en stormt puur elektrisch verder. Een sensatie die een beetje doet denken aan de lancering van een zweefvliegtuig: fluisterstil op volle kracht vooruit. Maar ten slotte raakt de 7,45 kWh-accu na zo'n kilometer of 25 toch aan de reserves van zijn stroomvoorraad, en beroept de Ferrari 296 GTS zich op zijn ingewikkelde hybridesysteem, dat gebaseerd is op Formule 1-techniek.
Wonderbaarlijk is de samenwerking tussen de elektro- en V6 verbrandingsmotor. Zelden hebben we zoveel verfijning meegemaakt bij een hybride aandrijflijn. Een match made in heaven.
Lichtvoetig en beheerst
Nu begint onze roadtrip pas echt: de beklimming van de Futa-pas. Over deze historische doorsteek in de Apennijnen, trekken jaarlijks de bonte processies van de Mille Miglia en Giro d'Italia. Bij de plaats Monzuno bereiken we het hoogste punt en worden we onthaald met een prachtig uitzicht over de wijde omtrek. De Ferrari 296 GTS heeft de weg uiterst lichtvoetig en beheerst beklommen.
Als een klimaatklever
De besturing van de Ferrari 296 GTS reageert uiterst fijngevoelig en zijn onderstel leest het wegdek af alsof je vingertoppen rechtstreeks het asfalt betasten. De kleinste verdraaiing van het stuur wordt zonder waarneembare vertraging omgezet in een koersverandering, als een klimaatklever in een kunstmuseum lijkt de Ferrari zich in de bochten aan het plaveisel vast te lijmen.
Wat een geweldige auto
We vervolgen onze weg richting de Passo della Raticosa, waar we Ferrari tussen de motoren parkeren. Terwijl we naar een vrije tafel op het terras kuieren, voelen we de bewonderende blikken in onze rug prikken. Twee dubbele espresso, alsjeblieft. We moeten de kleine kopjes met beide handen vastpakken, om te voorkomen dat ze uit onze trillende vingers vallen. Wat een geweldige auto is de Ferrari 296 GTS.
