Kijk hem eens staan, die nieuwe Alfa Romeo Stradale! Een klassieke Italiaanse schoonheid in moderne verpakking. En anders dan de supercars van veel concurrenten, komt-ie er niet uitsluitend met een elektromotor.
Historische roots Alfa Romeo 33 Stradale
Maar wacht eens, waarom heeft-ie als typeaanduiding het getal 33 gekregen? Dat was toch een compacte middenklasser uit de jaren 80 en 90? Klopt, maar al in de jaren 60 was er een Alfa Romeo Tipo 33, een racewagen voor Groep 4. En op basis daarvan bouwde de fabrikant tussen 1967 en ‘69 18 stuks van de originele Alfa Romeo 33 Stradale.
Het was een heuse supercar, met een middenmotor en vleugeldeuren, net als de Lamborghini Miura. Alleen had de eerste Alfa Romeo 33 Stradale geen V12 als de Lambo, maar een V8. De achtcilinder had een inhoud van slechts twee liter en moest het zonder turbo-assistentie doen. Toch leverde hij 227 pk, goed voor een topsnelheid van 260 km/h.
Nieuwe Alfa Romeo Stradale met V6 of elektromotor
Geïnspireerd op de oude 33 Stradale neemt Alfa Romeo nu een nieuw model met dezelfde naam in productie. Dit keer niet met een V8, maar met naar keus een V6 of – je voelde het al aankomen - een elektromotor.
De V6 heeft een inhoud van drie liter en met behulp van twee turbo’s brult-ie 620 pk bij elkaar. Die vinden hun weg naar de achterwielen via een achttraps transmissie met dubbele koppeling en een elektronisch sperdifferentieel. De honderdsprint zou in zo’n 3 seconden geklaard moeten zijn en als topsnelheid geeft Alfa Romeo 333 km/h op. Een stukje Italiaanse humor naar de mensen toe, zullen we maar zeggen.
Alsof ze de prestaties van de V6 nog niet goed genoeg vonden, voorzagen de Alfa-ingenieurs de elektrische 33 Stradale van een elektromotor met meer dan 750 pk. Hij zou grofweg even snel moeten zijn als de V6, maar over het gewicht wordt gezwegen. Wel bekend is de WLTP-actieradius: 450 kilometer.
Met een vleugje Maserati
Hoewel we de kennis van de Alfa-ingenieurs hoog inschatten, denken we niet dat ze alle techniek van de 33 Stradale helemaal zelf hebben bedacht. En als ze het al hadden gewild, dan had de afdeling Boekhouding ze waarschijnlijk op de vingers getikt. Om de cententellers voor te zijn, hebben de techneuten het meteen op een akkoordje gegooid met hun collega’s van Maserati. Die hadden immers leuke spulletjes liggen die ze al gebruiken voor de nieuwe Maserati GranTurismo en de MC20.
Retrodesign
Het design van de Alfa Romeo 33 Stradale heeft dan weer niets met Maserati te maken. In tegendeel, die is voor een groot deel geïnspireerd op de klassieke voorganger. Dat geldt voor de vorm en de plaatsing van de koplampen, het kleine scudetto in de grille, de vleugeldeuren met glas tot in het dak en de ronde achterlichten. En of je het mooi vindt of niet, de zwarte vlakken op de flanken vinden eveneens hun oorsprong in het verleden.
Met hulp uit de Formule 1
Voor de constructie van de Alfa Romeo 33 Stradale zijn vooral aluminium en met koolstofvezel versterkte kunststoffen gebruikt. Remmen doet de super-Italiaan met koolstofkeramische schijven van landgenoot Brembo. En de 33 Stradale mag dan de openbare weg op mogen, Alfa Romeo wil zijn eigenaren natuurlijk niet teleurstellen als ze een dagje het circuit op gaan. Daarom vroeg het Formule 1-coureur Valtteri Bottas om een bijdrage te leveren aan de optimale onderstelafstemming. We hopen voor de fabrikant dat Valtteri stiekem ook even met Max Verstappen heeft gebeld …
Interieur Alfa Romeo 33 Stradale
Wie al in katzwijm valt van het exterieurdesign van Alfa’s supercar, kan beter geen blik in het interieur werpen. Het risico op een forse appelflauwte achten we niet uitgesloten. Vooral de hendel, knoppen en tuimelschakelaars op de tunnel- en dakconsole vinden we geweldig. Maar ook de historisch verantwoorde instrumentenkokers kunnen we erg waarderen.
We hebben dan ook meteen naar de fabriek gebeld om te vragen wat de auto kost. Dat wilden of konden ze ons niet vertellen. Wat ze wel met ons wilden delen, was dat alle geplande 33 exemplaren al verkocht zijn. Tjonge, liep het met de verkoop van Alfa Romeo’s volumemodellen maar zo’n vaart …