Grijs is nog altijd de meest gekozen autokleur in Europa (27 procent), op de voet gevolgd door wit (23 procent) en zwart (22 procent). Grijs en zwart werden populairder (plus 2 procent en plus 1 procent), wit juist iets minder (min 2 procent). De eerste echte kleur op de lijst is - hoe kan het ook anders - blauw, met een percentage van 11 procent. Op plek vijf staat zilver (8 procent). Rood (5 procent), bruin/beige (2 procent), groen en geel (1 procent) staan zo goed als buitenspel.
Overal is wit het populairst, behalve in Europa
Het is interessant om te zien dat het niet uitmaakt waar je ter wereld bent, overal zijn grijs, wit en zwart het populairst. Europa is het enige continent waar grijs het wint, op alle andere markten is wit dominant. In China heeft wit zelfs een marktaandeel van 50 procent in handen. Blauw is vrijwel overal de populairste kleur na wit, grijs, zwart en zilver, met uitzondering van India en Rusland, waar bruin/beige de overhand heeft. Geel staat overal onderaan, behalve in China, waar de vrolijke tint de vijfde plaats bezet, na blauw.
Durven geen risico te nemen met de restwaarde
Maar hoe komt het toch dat autokopers ieder jaar weer massaal voor non-kleuren als wit, grijs, zwart en zilver kiezen? Ten eerste omdat veel nieuwe auto's worden gekocht door fleet owners en leasemaatschappijen. Die nemen geen enkel risico met restwaarde en kiezen voor een kleur die altijd courant blijft. Voor particuliere kopers speelt restwaarde eveneens een rol, maar ook de vraag: vind ik die hippe kleur over een paar jaar nog wel mooi? Want wat nu trendy is - groen bijvoorbeeld - blieft in 2025 niemand meer bijvoorbeeld.
Fabrikanten bieden hun klanten weinig kleuren
Bovendien speelt bij de populariteit van autokleuren het kip-eiprobleem. Fabrikanten bieden meestal niet meer dan tien kleuren aan, waarbij varianten van wit, grijs, zwart en zilver veruit in de meerderheid zijn. Kiezen fabrikanten daarvoor omdat de consument dat wil? Of wil de consument dat omdat de fabrikant daarvoor kiest? Geen idee. Maar dat groen en geel niet verder komen dan een marktaandeel van 1 procent, is niet verwonderlijk. De tinten staan in bijna geen prijslijst. Je vindt naast wit, grijs, zwart en zilver eigenlijk alleen rood en blauw.
