Volvo P1800

Goede redenen

• Een echte klassieker
• Prettige rijeigenschappen
• Prettig onderstel
• The Saint had er een!

Technische gegevens

Motorisatie

De productie van Volvo P1800 vond plaats tussen 1961 en 1973. Later werd er ook een shooting brake-versiegeïntroduceerd onder de naam P1800 ES. Er zijn verschillende benzinemotoren, die allemaal met de letter B beginnen: B18, B19 en B20. De B staat voor benzine, het cijfer voor de cilinderinhoud (18 = 1800 cc). Als daar nog een letter E bijkomt, staat dat voor brandstofinspuiting (E staat voor Einspritzung). De P1800 B18 had in het begin dubbele carburators. Deze motor kreeg in de loop van zijn carrière er om de paar jaren een paar pk’s bij, veelal door de compressieverhouding te verhogen en de nokkenas anders af te stellen. Hij kreeg nog een grotere cilinderinhoud (B20B, 87 kW (118 pk) en 167 Nm koppel) en dan was er de B18 E; een 1800 cc viercilinder met injectie en goed voor 99 kW (135 pk).

Afmetingen

DE P1800 was geen kleine auto: 4,35 meter lang, 1,70 meter breed, 1,30 meter hoog en dat alles samen 1.130 kg zwaar. Voor zijn tijd was het een behoorlijke auto, zeker omdat je er maar met twee passagiers comfortabel in kon zitten. De P1800 ES was een paar millimeter langer en breder. Beide hadden wel een tank van 45 liter, goed voor een actieradius van zo’n 400 kilometer.

De belangrijkste specificaties op een rij.

Varianten

Naast de Coupé en de Shooting Brake had de P1800 niet veel varianten. De ES kwam pas in de laatste jaren van de 1800 op de markt, toen het model al zijn beste jaren achter de rug had. Volvo wilde wel een duidelijk onderscheid maken tussen de P1800 en de P1800 S. De eerste werd in Engeland gebouwd bij Jensen, de tweede weer bij Volvo in Zweden (S) zelf. De S zit veel beter in elkaar. Laten we zeggen dat de gloriedagen van de Engelse auto-industrie ook al achter de rug waren in die tijd. De P1800 ES is alleen door Volvo gebouwd en kreeg in de drie jaar dat hij gebouwd werd alleen een injectiemotor onder de kap.

Prijzen

Vandaag moet je al heel erg goed zoeken om een P1800 in goede staat onder de 10.000 euro te vinden. Dat is haast onmogelijk. Als het bedrag lager ligt, is het vaak een projectauto, die niet direct de weg op mag. Voor rond de 15.000 tot 25.000 euro heb je een mooi exemplaar te pakken, dat goed verzorgd is. De P1800 ES is gemiddeld flink duurder dan de S, maar is dan ook het meest recente model. Vraagprijzen van 40.000 euro of hoger zijn niet uitgesloten.

Design

Buitenkant

We moeten Helmer Petterson eeuwig dankbaar zijn, want hij was verantwoordelijk voor de ontwikkeling van de Volvo P1800. Zijn zoon, die werkte voor het Italiaanse designhuis Frua, is de ontwerper van het model, dat wordt beschouwd als één van de fraaiste auto’s uit de jaren zestig. De neus oogt sportief, maar minimalistisch: twee koplampen uit de doorgetrokken wielkasten en een flink radiatorrooster. Maar pas van opzij zien we het geniale van de P1800. Terwijl de flanklijn zo goed als evenwijdig met het asfalt over de hele lengte van de auto loopt, neemt het dak een flink gestrekte duik, die zich verderzet in de kofferbakklep. Aan de achterkant vallen de slanke vinnen op. Achterlichten worden via een knik aangehouden boven de achterste wielkasten en chroomlijsten accentueren de flank. Briljant in zijn eenvoud. De ES viel vooral op door zijn ontzettend grote glaspartijen. En natuurlijk was er die zeer kenmerkende oversized achterruit zonder frame, die als achterklep diende.

Binnenkant

Het dashboard strekt zich praktisch uit over de gehele voorkant van de auto, met aan de uiterste rechterkant ruimte voor de radio. Het beschikt over vijf grote meters die diverse actuele informatie aan de bestuurder presenteren. Direct daaronder bevinden zich vijf ronde meters en één verticale meter (opgesplitst in twee delen). Onder deze meters zijn forse bedieningsknoppen geplaatst. Het stuur, met twee of drie spaken zoals gebruikelijk was voor sportsturen in die tijd, heeft ook een aanzienlijke diameter, wat destijds wenselijk was omdat stuurbekrachtiging vaak als een optie werd aangeboden. Een korte versnellingspook bevindt zich op de middentunnel, samen met opbergvakken tussen de voorstoelen. Achterin zijn er nog twee stoeltjes waar kinderen terecht konden. Bij de ES was vooral de hoofd- en beenruimte achterin een stuk rianter. Hierin konden wel volwassen mensen mee, want ondanks maar 2 deuren, ging de instap naar achteren vrij vlot.

Veiligheid

De P1800 stond niet – zoals veel andere Volvo destijds al – bekend om zijn veiligheid. Het was een sportieve auto, waarbij rijplezier en een opvallend uiterlijk de voorkeur kregen boven een uitgebreide veiligheidsuitrusting. Nadat Volvo zijn coupé nog een paar pk’s extra had gegeven, werden er vier schijfremmen rondom gemonteerd. Tot zover de veiligheid. Veiligheidsgordels, hoofdsteunen, schokabsorberende bumpers zaten wel al in het achterhoofd van de Volvo-ingenieurs, maar werden op de P1800 niet gebruikt.

Alternatieven

In Europa waren er destijds verschillende concurrenten voor de Volvo P1800. Onder de sportieve coupés uit die periode kunnen we onder andere de Fiat 124 Sport en Alfa Romeo Giulietta C uit Italië of de Opel Kadett Coupéuit Duitsland rekenen. In Groot-Brittannië was de roadster de sportieve gangmaker, een model met stoffen dak dus. Maar Sunbeam had wel een coupé en ook Triumph had met de Herald een gelijkaardige variant. Uit de VS kwam uiteraard de invloedrijke Mustang, met een V8, maar die was eigenlijk net als de E-Type van Jaguar een volle klasse hoger gepositioneerd.