Volvo 240

Goede redenen

• Bij goed onderhoud gaan de motoren uitzonderlijk lang mee
• Ruim interieur
• Prettig onderstel
• Iconisch design

Technische gegevens

Motorisatie

Bij de marktintroductie van de Volvo 240 waren er verschillende benzinemotoren en twee dieselmotorenbeschikbaar, die afkomstig waren van de voorganger Volvo 140. Dit waren motoren met een aan de zijkant gemonteerde nokkenas. Deze motoren werden vanaf het modeljaar 1975 vervangen door moderne ontwerpen met bovenliggende nokkenassen.

Naast modellen met carburator werden vanaf het modeljaar 1975 ook benzinemotoren met een K Jetronic-injectiesysteem in de Volvo 240 gemonteerd. In dit systeem wordt de brandstofdosering geregeld door een luchthoeveelheidsmeter. Een lambdasonde controleert ook de uitlaatgaswaarden de motor. Deze modellen zijn ook uitgerust met een katalysator. Dit alles verbeterde de efficiëntie en uitstoot van de motoren.

De dieselmotoren zijn zes-in-lijn-motoren, die aanvankelijk een cilinderinhoud van twee liter hadden en in de loop van de tijd werden uitgeboord tot 2,3 liter. Hierbij werd het vermogen niet verhoogd. Het topmodel was een 2,3-liter benzinemotor met turbo en intercooler, die de Volvo 240 in ongeveer elf seconden naar 100 km/u versnelde.

Schakelen gaat met een handgeschakelde vier- of vijfversnellingsbak, die op zijn beurt het vermogen overbrengt op de achterwielen. Voor de benzinemotoren was ook een viertrapsautomaat als optie leverbaar.

Afmetingen

De Volvo 240 is net geen vijf meter lang en ongeveer 1,70 meter breed. Dit resulteert in veel ruimte in het interieur, zodat zelfs vijf personen comfortabel kunnen zitten. Dankzij het goedmoedige chassis en de lange wielbasis zijn langere afstanden geen probleem met deze auto. De sedan biedt al een flinke 610 liter kofferruimte met de bank plat, maar het wordt pas echt indrukwekkend met de Estate, die minstens 1.200 liter biedt. Met de achterbank neergeklapt neemt het volume zelfs toe tot 2.150 liter.

De belangrijkste specificaties op een rij

Varianten

De Volvo 240 was leverbaar als tweedeurssedan met de aanduiding 242, als vierdeurssedan, de 244, en als vijfdeurs-stationwagon met de aanduiding 245. In de meest eenvoudige uitvoering, met de afkorting L, werden alleen rubberen matten gemonteerd in plaats van tapijt. Het GT-sportmodel daarentegen kreeg zwarte bekleding en de raamomlijstingen en bumpers werden zwart gespoten.

De Volvo 240 SE werd aangeboden in de VS en Scandinavië en voegde lichtmetalen velgen toe aan de GT-lijn. Dit model was bedoeld om te voldoen aan de eisen van de Amerikanen en Scandinaviërs. Niet verkrijgbaar was de Volvo 240 Touring Car, een raceversie met een 2,1-liter turbomotor, die 154 pk produceerde. In de loop van de tijd werd dit verhoogd tot 350 pk. Dit maakte een topsnelheid van 195 km/u mogelijk. Er was ook een verlengde versie van de stationcar, de 245 Transfer, die als lijkwagen of bestelwagen kon worden gebruikt.

Prijzen

Een Volvo 240 kostte ongeveer 7.000 euro als nieuwe auto in de instapversie, beter uitgeruste en krachtigere modellen kosten maximaal 11.500 euro. Uiteraard zijn dit prijzen zonder inflatiecorrectie. Uiteraard is de Volvo niet meer verkrijgbaar als nieuwe auto, maar op de Nederlandse markt voor occasions zijn nog steeds aantrekkelijke en goed onderhouden modellen te vinden. De prijzen hiervoor beginnen bij ongeveer 2.500 euro. In de meeste gevallen gaat het echter om voertuigen met een hoge kilometerstand. Wil je een goed onderhouden model in goede staat, dan moet je voor een Volvo 240 occasion al snel meer dan 10.000 euro uitgeven. Sommige modellen gaan zelfs over de 20.000 euro heen.

Design

Buitenkant

De 240 laat zich het best omschrijven als vierkant, hoekig en bonkig. Het ontwerp van de Volvo 240 is sterk gebaseerd op dat van de Volvo 260 om een zo herkenbaar mogelijk uiterlijk te creëren. In wezen verschilt de 240 van de 260 door gewijzigde achterlichten en een gewijzigd radiatorrooster. Een ander detail betreft de achterdeuren tussen de stationcar en de sedan, die verwisseld kunnen worden. Dit komt door de uniforme lijnen van de twee Volvo-modellen.

Het kleurenpalet van de Volvo 240 werd aangepast aan de stijl van de jaren 70, waardoor er frivole kleuren zijn. De metallic lak is verkrijgbaar in zwart, blauw, geel en vele andere kleuren. De stalen velgen beginnen bij 14-inchen er waren ook grotere maten.

Binnenkant

Het interieur van de Volvo 240 is zeer goed ingedeeld en biedt ook veel ruimte voor lange mensen. In het basismodel zaten echter alleen rubberen matten en geen tapijt, wat het interieur enigszins basaal maakt. Het handschoenenvak biedt veel ruimte en is verlicht.

Het tipcontact voor de richtingaanwijzer, dat nog steeds in veel voertuigen wordt gebruikt, was baanbrekend. Met deze functie hoeft de schakelaar slechts één keer kort te worden aangetikt, waardoor de richtingaanwijzer drie keer kort knippert om bij een inhaalmanoeuvre kort richting aan te geven.

Veiligheid

Veiligheid heeft bij Volvo altijd een grote rol gespeeld en daarom is er ook in de Volvo 240 veel aandacht aan besteed. Er zijn grote, stevige bumpers, die bij een botsing veel energie kunnen absorberen. Het dashboard is bekleed met zacht materiaal en de stoelen zijn uitgerust met driepuntsgordels.

Scherpe hoeken en kanten werden in het algemeen vermeden in het interieur, daarom werd ook het stuurwiel met schuim omwikkeld. Dankzij de MacPherson-veerpoten op de vooras werd de rijstabiliteit aanzienlijk verbeterd. De grote remmen zorgen voor een korte remweg en de auto is uiterst spoorvast, zelfs bij krachtig remmen. De 2,3-liter modellen hadden ook schijfremmen achter.

Alternatieven

De Volvo 240 is zeer wisselvallig in prijs, met bijzonder goed onderhouden exemplaren die de prijs van een nieuwe auto in die tijd ruim overschreden. Voor een exemplaar met weinig kilometers betaal je soms dik 20 mille. Een alternatief voor de Volvo is daarom de Opel Kadett C, die vooral als coupé opvalt door zijn tijdloze design. Tegelijkertijd kreeg de Kadett C uitrustingskenmerken als intermitterende ruitenwissers en een verkeersfunctietoets. De Kadett GT/E was ook verkrijgbaar in een tweekleurige lak of als speciale offroaduitvoering met sperdifferentieel. De motoren worden als zeer betrouwbaar beschouwd en leveren tussen 40 en 115 pk. De prijzen variëren van 2.500 euro tot 15.000 euro.

Een andere keuze in plaats van de Volvo 240 is de Mercedes-Benz E-Klasse van de W124-generatie (1985-1995). Dit model heeft veel kenmerken die ook in de Volvo 240 beschikbaar zijn, zoals stuurbekrachtiging. Deze Mercedes-Benz was verkrijgbaar als sedan, coupé, cabriolet en stationcar. De motoren worden allemaal als zeer betrouwbaar beschouwd en leveren 72 pk als diesel en tot aan 381 pk als V8-benzinemotor. Qua prijs zijn de modellen al verkrijgbaar vanaf 1.000 euro, hoewel deze modellen wel gerestaureerd moeten worden. Voor goed onderhouden modellen met lage kilometerstand moet je soms stevige bedragen neerleggen.