Volkswagen Vento

Goede redenen

• Golf in sedanvorm
• Ruim vanbinnen
• Breed motorenaanbod

Technische gegevens

Motorisatie

Met een ruim interieur, een royale kofferruimte en de beproefde techniek van de Volkswagen Golf wist de Vento bij zijn lancering in 1992 al snel een loyale klantenkring op te bouwen. In Europa wist de vierdeurs sedan echter nooit de verkoopaantallen van zijn kleine broer met de grote achterklep te evenaren. Maar op het Noord-Amerikaanse continent bewees de opvolger van de Jetta zich tot aan de introductie van de nieuwe Bora in 1998 als een flink verkoopsucces.

De basisuitvoering van de Vento is uitgerust met een 44 kW (60 pk) sterke 1,4-liter benzinemotor. Je moet geen haast hebben met deze aandrijflijn, want een 0-100-sprint duurt bijna 17 seconden. De topsnelheid bedraagt 157 km/u. Wie wat meer vermogen zocht kon kiezen uit twee 1,6-liter varianten met respectievelijk 55 kW (75 pk) en 74 kW (100 pk). Beide motoren zorgen voor een 0-100-sprint van ongeveer 14 seconden en een topsnelheid van 168 km/u. Voor de grotere motoren met een cilinderinhoud van 1,8-liter waren vermogens beschikbaar van 55 kW (75 pk) en 66 kW (90 pk). Er was ook een 2,0-liter motor met een vermogen van 85 kW (115 pk).

De topmotorisering, aangedreven door een VR6-zescilindermotor met een cilinderinhoud van 2,8-liter, bood een indrukwekkend vermogen van 128 kW (174 pk) en 235 Nm. Schakelen gaat met een handgeschakelde 5-bak of een 4-traps automaat. Met de handbak zit je in 8 seconden op de 100 km/u, met een automaat duurt de sprint 9,3 seconden. De topsnelheid ligt met handbak op 224 km/u, met de automaat is de auto 4 km/u langzamer.

Vanaf het begin van de productie in 1992 was de Volkswagen Vento ook beschikbaar in dieseluitvoering, met een 1,9-liter dieselmotor die 47 kW (64 pk) leverde. De 0-100-sprint in de instapdiesel is dik 18 seconden. Deze aandrijflijn werd vergezeld door een 1,9-liter turbodiesel met 55 kW (75 pk), die tot het einde van de productie in 1997 beschikbaar bleef. In 1993 introduceerde Volkswagen een nieuwe TDI-motor met 66 kW (90 pk), gevolgd door een krachtigere 1,9-liter turbodiesel met 81 kW (110 pk) tijdens de latere productiejaren vanaf 1996. De productie van de Vento werd in 1997 na zes succesvolle jaren beëindigd, waarna Volkswagen de Bora op de markt bracht als opvolger.

Afmetingen

De Volkswagen Vento meet 4,38 meter in de lengte, 1,69 meter in de breedte en 1,42 meter in de hoogte, met een wielbasis van 2,47 meter. Dit zorgt ervoor dat volwassen passagiers op de achterbank net genoeg beenruimte hebben, terwijl de hoofdruimte redelijk comfortabel is. De bagageruimte biedt plaats aan 500 liter.

De volgende gegevens hebben betrekking op de Volkswagen Vento 1.4 CL

Varianten

De Vento kent verschillende uitrustingsniveaus. De CL was de basisuitvoering, met daarboven de CL Airco, Milestone, Milestone Airco, GL, GT en VR6. De diesel was, naast de zojuist genoemde uitrustingen, ook als GTD te koop.

Prijzen

De prijzen voor een nieuwe Volkswagen Vento begonnen in 1992 bij zo’n 15.000 euro. Het gaat hier om de Volkswagen Vento 1.4 CL. Volkswagen Vento-occasions zijn er vanaf zo’n 1.000 euro. Je krijgt dan een model uit de eerste twee productiejaren (1992/1993) met minimaal 200.000 kilometer op de klok. Voor jongere modellen liggen de prijzen niet veel hoger. Je bent maximaal zo’n 4.000 euro kwijt voor een gebruikte Vento.

Design

Buitenkant

Bepalend voor de verkoop van de Vento, die uitsluitend als vierdeurs geproduceerd werd, waren vooral zijn betrouwbaarheid en zijn grootte. De auto bood genoeg ruimte voor vijf passagiers en hun bagage. In de prijsklasse van de Vento was er nauwelijks een ander model dat iets vergelijkbaars te bieden had. Terwijl het chassis en de techniek van de Vento zo goed als compleet van de Golf van de derde generatie afstamden, had de Vento qua uiterlijk een volstrekt eigen design, dat eerder aan de Passat dan aan de Golf deed denken.

De rechthoekige koplampen en de hoge achterkant met de forse, brede achterlichten waren bepalend voor het uiterlijk van de Vento. Met zijn wielbasis van 2,47 meter demonstreerde hij zijn grote binnenruimte ook aan de buitenkant. Bij een facelift in 1995 werd de standaarduitrusting van de Vento uitgebreid met ABS, elektrisch bedienbare zijruiten, gelakte bumpers en hoofdsteunen achterin de auto. Het topmodel – de 2.8 VR6 – onderscheidde zich vanaf het begin door zijn achterlichten met verduisterd glas.

Binnenkant

De Vento toont vanbinnen veel gelijkenissen met de Golf III. Zowel bestuurders als passagiers genieten van ruime zitplaatsen met voldoende hoofd- en beenruimte. Al kan het voor lange personen achterin wat krap zijn. Vooral de voorstoelen bieden uitstekend comfort en zijdelingse steun. De afwerking is over het algemeen goed voor die tijd, maar je komt wel veel goedkope kunststoffen tegen. Er is weinig technologie aanwezig, zoals dat in die tijd vrij normaal was.

Veiligheid

In de jaren negentig waren de veiligheidsvoorzieningen lang niet zo uitgebreid in auto’s als tegenwoordig normaal. Rijhulpsystemen bestonden nog nauwelijks. Vanaf 1995 werd de standaarduitrusting van de VW Vento uitgebreid met ABS. Airbags zijn ook aanwezig én natuurlijk veiligheidsgordels. Daar moet je het mee doen.

Alternatieven

De Volkswagen Golf was uiteraard een belangrijke concurrent van de Volkswagen Vento in de jaren negentig. Hoewel de Golf en de Vento dezelfde technische basis deelden, hadden ze verschillende carrosserievarianten en kwamen ze in een iets ander marktsegment uit.

De Golf stond bekend om zijn veelzijdigheid, betrouwbaarheid en populariteit bij autokopers over de hele wereld. Hij bood verschillende motoropties, carrosserievarianten en uitrustingsniveaus, waardoor het een geduchte concurrent was voor de Vento en andere compacte auto's in dezelfde klasse, zoals bijvoorbeeld de Opel Astra. De Astra was een populaire compacte auto met een vergelijkbare grootte en bood vergelijkbare prestaties en functies.

De Ford Escort was een andere compacte auto die concurreerde met de Volkswagen Vento. Uit Frankijk was er de Renault Megane en de Peugeot 306. De Japanners gingen de concurrentie met de Vento aan met de Toyota Corolla.