Talbot Solara

Goede redenen

• Vrij unieke, want bijna uitgestorven auto
• Strakke, stijlvolle vormgeving nog nauwelijks verouderd
• De Talbot Solara was voor zijn tijd relatief luxe uitgerust
• Als je een Talbot Solara vindt, dan móét die wel goed onderhouden en vertroeteld zijn geweest

Technische gegevens

Motorisatie

De Talbot Solara is de vierdeursversie van de Simca 1307/1308. De Solara is er met de sterkste motorversies van zijn vijfdeursbroer, dus met de 1.442 cm3 viercilinder benzinemotor met elektronische ontsteking en vermogens van 51 en 63 kW (70 en 85 pk) en de 1.592 cm3 viercilinder benzinemotor met 65 kW (88 pk). Standaard is de Talbot Solara voorzien van een handmatig te bedienen vierversnellingsbak, de luxe GLS-uitvoering is uitgerust met een vijfbak, net als de topversie, de 1.6 SX. De GLS-versie is optioneel voorzien van een automatische transmissie. Alle Solara’s zijn op de voorwielen aangedreven.

Er zijn géén dieselmotoren in de Talbot Solara gemonteerd, al zou je dat wel verwachten van een Frans merk. De Solara is in licentie óók in Finland gebouwd en daar is wel een dieselvariant ontwikkeld, maar ook die is niet op de markt gekomen.

De benzinemotoren in de Talbot Solara zijn van oorsprong Simca-motoren. Die staan bekend om hun rauwe geluid. Maar ze zijn voor de periode waaruit de Solara stamt, nog best zuinig. Simca was tot eind jaren zeventig onderdeel van Chrysler Europe. Toen de Amerikanen zich uit Europa terugtrokken, nam PSA (Peugeot en Citroën) de Europese tak over en doopte de nieuwe Franse eigenaar Simca om in Talbot. Medio 1986 verdwijnt het merk Talbot alweer.

Afmetingen

De Talbot Solara is een echte middenklasser, een auto in het D-segment. Hij is 4,40 meter lang, 1,68 meter breed en 1,39 meter hoog. Geen opzienbarende afmetingen, behalve dat de Talbot Solara ruim 15 centimeter langer is dan de Simca 1307/1308, de vijfdeurs hatchback waarvan hij afstamt. De wielbasis van beide modellen is gelijk, dus de extra lengte zit hem puur in de langere kont. Toch is de bagageruimte van de Solara met 348 liter kleiner dan die van de vijfdeurs hatchback.

De belangrijkste specificaties op een rij

Varianten

In feite is de Talbot Solara zélf een variant, van de reeds meermaals genoemde Simca 1307/1308. Behalve de reeds genoemde motorvarianten zijn er vier – destijds heel traditionele – uitvoeringen, namelijk de basisuitvoering LS, de iets sterker gemotoriseerde GL, de GLS met een vijfversnellingsbak en optioneel een automatische transmissie, en de SX met de nog ietsje sterkere 1,6-litermotor, ook met een handmatig te bedienen vijfbak.

Prijzen

De Talbot Solara is al zo’n 45 jaar oud, dus nieuwprijzen zijn niet meer relevant. Omgerekend naar de huidige valuta lagen de prijzen voor een nieuwe Solara tussen de 8.000 en 13.000 euro – maar toen betaalden we nog met guldens.

Het aantal overlevers van de Talbot Solara is klein. De auto was geen doorslaand succes in Nederland en de Solara was ook amper zes jaar nieuw te koop. En daarbij had het model te kampen met roest. Het aanbod occasions is dan ook minimaal. Prijstrends zijn niet af te leiden uit het aanbod, maar reken op prijzen rond de 4.000 euro – maar uitschieters omlaag en omhoog zijn altijd mogelijk.

Design

Buitenkant

De Talbot Solara is een strakke, vrij anoniem vormgegeven vijfpersoons vierdeurs sedan. Tot en met de achterportieren is hij gelijk aan de Simca 1307/1308 en de Talbot 1510. Hij heeft grote rechthoekige koplampen en achterlichtunits, een vlakke taillelijn en hoge ruiten. Opvallend zijn de grijze – soms bijna witte of beige – plastic schildbumpers, in de late jaren zeventig heel modieus. De topversie SX was standaard uitgerust met lichtmetalen wielen.

Binnenkant

Het interieur is vrijwel gelijk aan dat van de Simca 1307/1308 en de Talbot 1510 – eigenlijk is het allemaal één en dezelfde auto. De uitrusting van de Talbot was altijd vrij luxueus, met in de luxere versies ook centrale portiervergrendeling, elektrisch bedienbare zijruiten in de voorportieren, stuurbekrachtiging, hoofdsteunen achterin en een boordcomputer – zaken die toen nog waren voorbehouden aan modellen in hogere segmenten. Op de achterbank is plaats voor drie personen en de verticaal geplaatste hoge ruiten geven de Solara een licht en open interieur.

Veiligheid

Natuurlijk is de Talbot Solara nooit door Euro NCAP getest, daarvoor is de auto te oud. De Solara is dan ook niet voorzien van moderne veiligheidssystemen. De veiligheid moet komen van de bestuurder en zijn verstand, de remmen, het stuur en de veiligheidsgordels. Natuurlijk voldoet de Talbot wél gewoon aan de veiligheidseisen die in de jaren zeventig en vroege jaren tachtig golden – het is natuurlijk geen gevaarlijke auto.

Alternatieven

Als middenklasser had de Talbot Solara talrijke concurrenten of liever gezegd: alternatieven. Qua sfeer en imago kun je denken aan de Renault 20. Maar dat is geen sedan en de Renault heeft een 1.6 als lichtste motor. De Austin/Rover Montego is ook een variant van een hatchback, net als de Talbot Solara. Hetzelfde geldt voor de Honda Accord Sedan van de eerste en tweede generatie. Ook de Volkswagen Santana van 1980 is een sedanversie, namelijk van de Volkswagen Passat van de tweede generatie. De Audi 80 is óók verwant aan de Volkswagen Passat en de tweede generatie van het model is ook uiterlijk een nadrukkelijk alternatief voor de Solara. De Opel Ascona B en C en de Ford Taunus van de laatste twee generaties zijn ook alternatieven. De Duitse modellen zijn veel meer mainstream, dus makkelijker te vinden, maar ook minder bijzonder.