Piaggio

Het hoofdkwartier van deze bouwer bevindt zich in Pontedera, Italië. De onderneming brengt via verschillende nevenondernemingen zeven verschillende merken op de markt. Het stelt zo een totaal van 8129 mensen te werk, die jaarlijks zo'n 615.000 voertuigen maken (2012). Dat gebeurt in zes verschillende ontwikkelingscentra, wiens geesteskinderen verspreid worden in meer dan 50 landen wereldwijd, ook op de tweedehands markt.

Oprichting

Het is Rinaldo Piaggio die in 1884 zijn naam geeft aan zijn onderneming. Hij maakt aanvankelijk locomotieven en koetswerk voor op de spoorweg. Vanaf de Eerste Wereldoorlog concentreert het bedrijf zich zelfs op de productie van vliegmachines. Zo maakt het tijdens de Tweede Wereldoorlog een bombardeervliegtuig, een daad waarvoor de fabriek genadeloos afgestraft wordt met de complete vernietiging tijdens een luchtaanval van de Geallieerde troepen. De schrijnende toestand van Italië na de Tweede Oorlog doet zoon Enrico al snel beseffen dat hij de vliegerij moet verlaten. De markt heeft meer nood aan modern, betaalbaar transport, dat voor een breed publiek toegankelijk is. Enrico ziet kansen in de massaproductie van een goedkoop voertuig voor op de weg.

Vespa

Die opdracht wordt gegeven aan de ingenieur Corradino D'Ascanio, die eerder al de eerste moderne helikopter heeft gebouwd (voor de bekende bouwer Agusta). Een simpel, robuust voertuig creëren, zo klinkt Enrico's devies. Het voertuig moet zowel voor mannen als vrouwen gemakkelijk behandelbaar zijn. Er moet een passagier mee kunnen vervoerd worden en de kledij van de bestuurder mag tijdens dat transport niet vies worden. In 1946 wordt volgens deze richtlijnen de vermaarde Vespa ('Wesp') scooter geboren. Tien jaar later rijden er meer dan à©à©n miljoen exemplaren van door de straten en wordt de Italiaanse woordenschat uitgebreid met het werkwoord 'vespare', wat zoveel betekent als 'ergens naartoe gaan met de Vespa'.

Ontwikkeling

Dankzij het gigantische succes van de Vespa genereert Piaggio voldoende cashflow om zich op de diversificatie van het aanbod te storten. In 1957 verschijnt zo bijvoorbeeld de Vespa 400, een mini passagierswagen. Twee jaar later komt het bedrijf zelfs in handen van wagenmaker Fiat SpA. Als een gevolg daarvan wordt de onderneming gesplitst in twee grote divisies: een militair vliegtuigbedrijf en een 'normale' tak, dat ondertussen alweer in handen is van de erven Ferrari.

Piaggio Porter / Daihatsu Hijet

Een bekende in het wagenpark is de Porter, die misschien nog beter bekend is onder de naam Daihatsu Hijet ('Dwerg'). Dat is een microvan en pick-up truck in concurrentie met modellen als de Honda Acty, Subaru Sambar, Mitsubishi Minicab, en de Suzuki Carry. De Porter is dan ook een 'licenced' versie van de Hijet, gebouwd in Italië sinds 1992. Oorspronkelijk gebeurde dat onder de naam Innocenti Porter. Bijzonder aan deze creatie was het feit dat hij nooit van een benzinemotor voorzien werd. Hij werd enkel geleverd met een dieselmotor, LPG, CNG of zelfs met elektrische motors. De Porter zelf werd oorspronkelijk uitgerust met een 1,0 liter petroleummotor of een 1,2 liter diesel. Recentere modellen krijgen een 1,269 cc motor op benzine/LPG of een 1,371 cc diesel. De 1,3 liter motor geeft daarbij een kracht van 48 kWh, terwijl de 1,4 liter slechts 28 kWh oplevert.

Binnen het grotere Daihatsu plaatje werd de Porter gebaseerd op de zevende generatie Hijet, die werd gelanceerd in mei 1986. De S80 was een gefacelifte Hijet. Meer specifiek werd dit model zo voor het eerst voorzien van een motor met drie cilinders, de EB. De Innocenti paste dus ook in een plan om de restrictie op Japanse import in Italië te omzeilen.

De eerste Hijet heeft een 360 cc tweetakt motor. Zijn design wordt lange tijd gedicteerd door de Japanse wetten op de zogenaamde kei cars. Zo werd in 1990 bijvoorbeeld samen met de wet overgegaan naar een 660 cc motor in plaats van de vroegere 550 cc motor. Ook de afmetingen namen zo met de tijd wat toe, tot en met de huidige afmeting van 3,4 x 1,475 meter. Exportmodellen (zoals uiteindelijk ook de Porter) zijn daarbij altijd al iets groter en breder geweest en hebben ook grotere bumpers.

De eerste kei trucks verschijnen onder de naam Hijet in 1960. Ze zijn voorzien van een conventionele voormotor met achterwielaandrijving en stuurwiel achter de motor. Omwille van de kei wetgeving bleef de capaciteit van deze Porter enigszins beperkt. Het probleem werd gradueel weggewerkt en de Hijet blijft tot vandaag meerijden, maar liefst tien generaties lang ondertussen.

In 2002 werd ook een hybride variant op de markt gezet, de Cargo Hybrid, gebaseerd op de Daihatsu Cargo. Het ontwerp is bijzonder omdat de gas en elektrische circuits werden samengebracht in een en dezelfde unit. De wagen is tevens zo'n 30% zuiniger dan zijn collega's op gas, wat merkwaardig is. De tiende generatie Hijet/Porter is voorzien van een nieuwe KF motor van 660 cc. De Japanse versie verschijnt trouwens als Toyota Pixis (van of truck), sinds december 2011. De Porter zelf blijft tot vandaag een populaire tweedehands auto.

Aprilia

Naast de Vespa is ook Aprilia een bekend merk van Piaggio. Dit Italiaanse bedrijf begon als fabrikant van scooters en kleine motorfietsen. Meer recent werd het echter vooral bekend met grote sportfietsen zoals de 1000 cc V-twin RSV Mille en de V4 RSV4. Ook kende de bouwer veel succes op het racecircuit.

Elektrische scooters

De laatste tijd toont Piaggio zich actief op het gebied van de elektrische aandrijving. Een nieuwe plug-in hybride versie van de MP3 wordt uitgerust met een 125 cc benzinemotor en een elektrische motor met een bereik van ongeveer 21 kilometer. De motor verbruikt ondertussen 1,67 liter per 100 kilometer. Ook Vespa kwam terug met dit soort hybriden, en bewezen op die manier ook vandaag nog meer te zijn dan een degelijke tweedehands motor. Dat gebeurde met name via modellen gebaseerd op de Vespa LX 50 en de grotere X8 125.