Opel Senator

Goede redenen

• Rijplezier met een ruime keuze aan motoren
• Voor nostalgisch autorijden
• Perfect voor Opel en liefhebbers van klassieke auto's
• Ideaal voor hobbyisten die genieten van het restaureren van oude auto's

Data

Motor

De Opel Senator was uitsluitend leverbaar met achterwielaandrijving. Aanvankelijk bood de fabrikant alleen een handgeschakelde vierversnellingsbak aan, later ook een vijfversnellingsbak. Een viertrapsautomaat was verkrijgbaar als alternatief tegen meerprijs of in de topversie.

Voor de eerste generatie, de Senator A, was er een variëteit aan motoren om uit te kiezen. De cilinderinhoud varieert van 2,0 tot 2,3 liter voor de kleine viercilinder benzine- en dieselmotoren. Maar de Senator onderscheidde zich door de krachtige zescilindermotorenmet vermogens van 140-180 pk. Het topmodel ontwikkelde een maximumkoppel van 248 Newtonmeter bij 4.800tpm.

Vanaf 1987 kon de Senator B betere motorwaarden laten zien, vooral wat betreft het brandstofverbruik. Dieselmotoren werden uit het gamma geschrapt en naast de2,5 en 2,6 liter benzinemotoren was de auto leverbaar met een grote 3,0 liter motor. Het vermogen van de benzinemotoren varieerde tussen 103 en 150 kW (140-204 pk). Op de snelweg dendert de Senator door met een topsnelheid van 235 km/u en een acceleratie van nul naar honderd in 8,8 seconden. De Senator B verbruikt afhankelijk van het motortype tussen 9,8 en 10,3 liter brandstof per 100 kilometer.

Afmetingen

In de 4,85 meter lange, 1,76 meter brede en 1,45 meter hoge sedan laten hoofd- en beenruimte niets te wensen over. Die royale ruimte heeft de Opel te danken aan een wielbasis van 2,73 meter. Zijn lage leeggewicht van 1.475 kilogram is opvallend, wat te danken is aan zijn marginale veiligheidsuitrusting. Zijn opbergruimte van 530 liter en 930 liter met neergeklapte bank is voorbeeldig voor de toenmalige luxeklasse.

De volgende tabel heeft betrekking op de Opel Senator 3.0 l 24 V CD.

Varianten

De Senator A en B werden geproduceerd als vierdeurs Notchback saloon, waarbij de Senator A ook leverbaar was als Coupé variant. De Coupé werd van 1978 tot 1987 verkocht onder de benaming Opel Monza. Met de introductie van de herziene Senator B was er niet langer een Coupé variant van de auto. Naast het basismodel hadden kopers de keuze uit de versies Touring, Comfort en Sport.

Prijs

Afhankelijk van het model had de Opel Senator B een nieuwprijs tussen 31.059 euro en 52.979 euro. Goede gebruikte voertuigen zijn verkrijgbaar vanaf ongeveer 7.000 tot 9.000 euro. Bij een hogere kilometerstand zijn er goedkopere mogelijkheden vanaf 5.000 euro.

Design

Exterieur

De Senator onderscheidt zich als een onafhankelijk model in het verder identieke Opel-gamma. Te beginnen met het "ijsblokjesbakradiatorrooster", dat een lichtgrijs honingraatpatroon heeft in plaats van dwarsbalken zoals op de Omega. Een ander verschil zijn de breedstralers, gescheiden van de richtingaanwijzers door een met chroom versierde bumper. Deze chroomlijst loopt door langs de zijkant en naar achteren. De velgen in kruisspaaks design, waarvoor een meerprijs moet worden betaald, waren destijds een symbool van prestige en zijn nu nostalgisch chic.

Het derde zijraam dient als extra onderscheidend kenmerk. De achterkant is veel moderner en zijn tijd ver vooruit. Een doorlopende lichtband, omlijst door dunne chroomstrips en een kleine spoiler, heeft niets van zijn charme verloren. De achterlichten zijn donker van kleur. Een ander opvallend kenmerk is de dikke chromen lijst die prominent onder de lichtband doorloopt. Twee smalle, rechthoekige uitlaatpijpen verwijzen opnieuw naar de krachtige zescilindermotor.

Interieur

Het eerste wat opvalt als je in de Opel Senator zit, zijn de zachte en comfortabele velours stoelen. Lederen stoelen waren ook verkrijgbaar als alternatief tegen meerprijs. Interessant is dat de ontwerpers van Opel verschillende materialen of verschillende hardheidsgraden van een stof gebruikten. Alleen al op de deur zijn er drie soorten vilt die verschillend aanvoelen en zo een luxe gevoel opwekken. De automatische klimaatregeling, die tegen meerprijs verkrijgbaar was, met zijn vele grote ventilatieopeningen die onafhankelijk van elkaar in het dashboard konden worden ingesteld, blies tot 200 liter lucht per seconde in de auto.

Helaas werd het koelmiddel R 12 gebruikt, dat nu verboden is. Het koelmiddel zou kunnen worden vervangen, maar de technische omstandigheden leiden dan tot een groot koelmiddelverlies. Alleen een nieuwe airconditioning lost het probleem op lange termijn op.

Vooraan is de middenconsole met zijn schakelaars en knoppen versierd met hout, weinig plastic, maar des te meer stof en vooral een gebogen omlijsting van imitatieleer. Vanaf de CD-uitvoering is deze ook voorzien van een radio. De snelheidsmeter is eenvoudig maar duidelijk vormgegeven en de boordcomputer ondersteunt met marginale informatie zoals tijd, stopwatch en verbruik. Elektrische ramen waren ook verkrijgbaar tegen meerprijs.

Veiligheid

Er zaten geen airbags in de Opel Senator. De veiligheid van de auto bleek ook problematisch in tests. De tank dreigt te lekken bij lichtere kop-staartbotsingen. En de grote motor vormt een extra veiligheidsprobleem voor de bestuurder.

Daarvoor was ABS vanaf 1983 beschikbaar, in de CD-variant zelfs standaard. De Senator B werd ook gelanceerd met een modern Servotronic stuursysteem. Samen met in hoogte verstelbare veiligheidsgordels bieden ze al het beste gevoel.

Alternatieven

Directe concurrenten in die tijd waren de middenklasse Audi 200 en de hogere klasse Mercedes W 116. De Audi 200 lijkt sterk op de Senator: veel ruimte en krachtige motoren, maar een slechte veiligheidsuitrusting. Daar staat tegenover dat luxe en comfort niet te vergelijken zijn met de Opel. In dit opzicht scoort de Mercedes W 116 echter met een kwalitatief betere materiaalkeuze en een betere afwerking. De S-Klasse wordt ook als superieur beschouwd op het gebied van veiligheid, wat zich weer vertaalde in een aanzienlijk hogere nieuwprijs.