Lotus Super Seven

Goede redenen

• Goede investering
• Sensationele rijervaring
• Snel met weinig vermogen
• Heel wendbaar
• Iedereen vindt hem leuk

Technische gegevens

Motorisatie

In de jaren vijftig richtte Chapman Lotus Engineering op met als doel lichte, wendbare auto's te bouwen voor zowel op de weg als het circuit. De Lotus Seven werd geïntroduceerd als een betaalbare, eenvoudig te onderhouden sportauto die bestuurders een pure rijervaring bood. Chapman ontwierp de Seven met het oog op prestaties, met een licht buizenframe, aluminium panelen en een Spartaans interieur. Alles wat niet noodzakelijk was, zoals luxe afwerking of uitgebreide elektronica, werd weggelaten om het gewicht zo laag mogelijk te houden.

De eerste versie, de Lotus Seven Series 1, werd geleverd met verschillende motoropties, waaronder een Ford 1.172 cc zijklepmotor, die ongeveer 40 pk leverde. Ondanks dit bescheiden vermogen bood de Seven indrukwekkende prestaties dankzij zijn extreem lage gewicht van slechts 500 kg. De auto kon een topsnelheid van ongeveer 130 km/u halen, wat voor die tijd indrukwekkend was voor een relatief eenvoudige sportwagen.

Na het succes van de Series 1 volgden er al snel updates met nieuwe motoren en technische verbeteringen. De Lotus Seven Series 2 (1958-1960) bood een breder scala aan motoropties, waaronder de Ford 100E en 105E motoren, en zelfs een 1.5-liter Coventry Climax motor voor de high-performance varianten. Deze motoren leverden vermogens tussen de 40 en 85 pk, afhankelijk van de specificatie.

Met de introductie van de Lotus Seven Series 3 in 1968 werd de Seven nog verder verbeterd. Lotus begon meer aandacht te besteden aan aerodynamica en wegligging, maar bleef trouw aan het principe van eenvoud en lichtgewicht constructie. De Series 3 werd vaak geleverd met de beroemde Ford Crossflow motor, die in verschillende configuraties beschikbaar was met een vermogen van ongeveer 70 tot 120 pk, afhankelijk van de tuning.

De Lotus Seven Series 4, die in 1970 werd geïntroduceerd, was de laatste versie die door Lotus zelf werd gebouwd. Deze versie week iets af van de minimalistische aanpak door meer comfortelementen toe te voegen en een iets zwaarder chassis te gebruiken. De Series 4 was verkrijgbaar met motoren als de 1.600 cc Lotus Twin-Cam, die een vermogen van rond de 125 pk produceerde, wat een uitstekende vermogen-gewichtsverhouding opleverde.

In 1973 besloot Colin Chapman de productie van de Seven stop te zetten omdat hij zich meer wilde concentreren op andere projecten, zoals Formule 1. Echter, Graham Nearn, eigenaar van een van de grootste Lotus-dealers, Caterham Cars, zag de potentie van de Seven en kocht de rechten om de auto te blijven produceren. Caterham nam de productie over en begon al snel met de ontwikkeling van eigen varianten van de Seven.

Onder de vlag van Caterham bleef de Seven evolueren. Ze hielden vast aan de kernprincipes van Chapman, maar introduceerden moderne technieken en motoren. Vanaf de jaren zeventig bood Caterham een breed scala aan motoropties aan, variërend van Ford-motoren tot krachtigere blokken van bedrijven als Vauxhall en zelfs Rover. Een van de meest iconische varianten is de Caterham Seven 620R, uitgerust met een 2,0-liter Ford Duratec-motor met supercharger die maar liefst 310 pk levert. Dit vermogen, in combinatie met een gewicht van minder dan 600 kg, resulteert in duizelingwekkende prestaties: een 0-100 km/u sprint in slechts 2,8 seconden.

Vandaag de dag is de Caterham Seven nog steeds te koop, in verschillende uitvoeringen en met verschillende motoren. Klanten kunnen kiezen uit modellen zoals de 170, die een lichtere en meer toegankelijke variant is, aangedreven door een 660 cc Suzuki-motor met 85 pk, tot de eerder genoemde 620R, die is ontworpen voor pure circuitprestaties. Ook zijn er kits beschikbaar waarmee klanten hun eigen Seven kunnen bouwen, net zoals in de beginjaren van Lotus.

Afmetingen

Een Lotus Seven heeft een lengte van 3,4 meter, een breedte van 1,52 meter en een hoogte van 94 centimeter. De wielbasis van een Seven komt doorgaans uit op 2,20 meter. Het gewicht komt in het algemeen uit op 540 kilogram. Dat kan iets minder zijn, of iets meer, afhankelijk van de uitvoering.

De belangrijkste specificaties van de Lotus Seven uit 1957:

Varianten

Van de Lotus Seven zijn verschillende modelvarianten gebouwd. We spreken over de Series 1, Series 2, Series 3 en Series 4. Uiteraard bestaan er binnen die series ook nog verschillen in uitrusting en motorisering.

Prijzen

De Lotus Super Seven begon als een eenvoudige sportauto die puur rijplezier bood, en heeft zich ontwikkeld tot een legendarisch model met een cultstatus. Dankzij Colin Chapman's briljante ontwerp en de overname door Caterham, kunnen autoliefhebbers nog steeds genieten van de unieke rijervaring die de Seven biedt, met motoren en prestaties die zijn aangepast aan de eisen van moderne bestuurders. De prijs van een Lotus Seven is lastig in te schatten, want alles hangt sterk af van de staat van het voertuig. Een nieuwe Caterham start in Nederland bij ongeveer 45.000 euro. Gebruikt zijn Caterhams heel waardevast. Ze worden alleen maar meer waard, zo lijkt het.

Design

Buitenkant

De buitenkant van de Seven is onmiskenbaar door zijn eenvoudige en functionele ontwerp, zonder overbodige elementen. De voorwielen van de Seven zijn niet omgeven door een traditionele spatbordconstructie zoals bij veel moderne auto's, maar hebben smalle, afzonderlijke spatborden die direct aan de ophanging zijn gemonteerd. Dit geeft de Seven een ‘open’ uitstraling. De Seven is gebouwd op een lichtgewicht buizenframe, zichtbaar onder de carrosseriepanelen. Dit frame is gemaakt van stalen buizen, wat bijdraagt aan de stijfheid van de auto en tegelijk gewicht bespaart. Veel delen van de carrosserie zijn gemaakt van aluminium om het gewicht zo laag mogelijk te houden. De panelen zijn vaak handgemaakt en strak op het buizenchassis aangebracht, wat de auto een klassieke racewagenlook geeft. Afhankelijk van het model is de voorruit van de Seven klein en minimalistisch, vaak niet veel groter dan de breedte van het stuur. Veel varianten kunnen ook worden geleverd zonder voorruit. Hoewel de Seven een eenvoudige auto is, is er vaak te kiezen uit verschillende opvallende kleuren en racestrepen, wat de auto een sportief karakter geeft.

Binnenkant

De binnenkant van de Seven is net zo minimalistisch als de buitenkant, ontworpen met de rijder in gedachten en vrijwel zonder overbodige luxe. Het dashboard is eenvoudig en functioneel, met alleen de essentiële meters en schakelaars. Er zijn vaak een snelheidsmeter, toerenteller, brandstofmeter en enkele basiscontrolelampjes aanwezig. Het dashboardpaneel kan bij een Caterham Seven worden afgewerkt met materialen zoals aluminium of koolstofvezel, afhankelijk van de specificatie.

De stoelen zijn vaak smalle, lichtgewicht kuipstoelen met weinig bekleding. Ze zijn ontworpen om je stevig op je plek te houden tijdens sportief rijden. Afhankelijk van het model kunnen ze worden bekleed met leer of eenvoudige stoffen, maar comfort is niet het belangrijkste doel van de stoelen. Verwacht geen airconditioning, geavanceerde infotainmentsystemen of zelfs elektrisch te bedienen ramen. De focus ligt volledig op een pure rijervaring. Zelfs de deurpanelen zijn optioneel en als ze aanwezig zijn, zijn het meestal eenvoudige stoffen flappen die aan de zijkant van de auto worden bevestigd.

Het interieur is zeer compact, wat bijdraagt aan het "één met de auto" gevoel. Er is weinig opbergruimte en de zitpositie is laag, waardoor je dicht bij het wegdek zit en elke beweging van de auto voelt. De stuurinrichting is direct, vaak zonder stuurbekrachtiging, waardoor je maximale feedback van de weg krijgt. De versnellingspook is klein en nauwkeurig geplaatst, ontworpen voor snel schakelen tijdens sportief rijden.

Veiligheid

Veiligheidssystemen heeft een Seven niet. Jij bent als bestuurder ‘in charge’. Gebruik dus vooral je verstand en weet wat je doet. Want er zijn geen hulpmiddelen als ABS, ESP of stuurbekrachtiging. Je staat er alleen voor.

Alternatieven

Een alternatief voor een Lotus Seven? Die zijn er genoeg! Een Caterham wordt gezien als het beste alternatief voor een originele Lotus Seven. Maar er bestaan ook heel veel ‘namaak’-merken, zoals Ligier, Tiger, Robin Hood, VM of Westfield. Die laatste vijf merken hebben wel meer een kitcar-gehalte. Een Donkervoort is een duurder alternatief voor de originele Seven.