Lamborghini Diablo

Goede redenen

• Vleugeldeuren!
• De eerste Lamborghini met een topsnelheid hoger dan 320 km/u
• Spectaculair design
• Indrukwekkende rijeigenschappen

Technische gegevens

Motorisatie

De Lamborghini Diablo is gedurende zijn productiejaren met diverse motorvarianten geleverd. Bij zijn introductie in 1990 kreeg de Diablo meteen een krachtige 5,7-liter V12-motor met een vermogen van 485 pk. De motor was gekoppeld aan een handgeschakelde vijf- of zesversnellingsbak. De topsnelheid was indrukwekkend, vooral voor die tijd: 325 km/u. Voor een 0-100-sprint had de Italiaanse bolide slechts 4,5 seconden nodig.

In 1993 werd de Diablo VT (Viscous Traction) geïntroduceerd, met vierwielaandrijving voor verbeterde tractie en stabiliteit, vooral bij hogere snelheden. De aandrijflijn kon tot 25 procent van het koppel naar de voorwielen sturen voor betere tractie. Hierdoor verbeterden de rijeigenschappen van de Diablo aanzienlijk. Hier bleef het niet bij qua aanpassingen. De VT kreeg ook luchtinlaten aan de voorkant onder de koplampen om de koeling van de remmen te optimaliseren, vergrote inlaten in de achterbogen, herziene elektronisch verstelbare dempers, remklauwen met vier zuigers en stuurbekrachtiging. Veel van deze verbeteringen, met uitzondering van het vierwielaandrijvingssysteem, werden ook toegepast op de standaard Diablo, waardoor de auto's visueel vrijwel identiek waren.

In 1995 trok Lamborghini op de Autosalon van Genève het doek van de Diablo SV. Het model kreeg geen vierwielaandrijving, maar wel extra vermogen: 510 pk en 580 Nm. Ondanks het hogere vermogen werd de SV gepositioneerd als het instapmodel in het Diablo-gamma.

In 1999 kreeg de Diablo een facelift. De V12 bleef nagenoeg hetzelfde, maar werd wel vergroot tot 6,0-liter. Het motorvermogen werd zo verhoogd tot 536 pk en 605 Nm koppel voor zowel de SV- als VT-modellen. De motor werd voorzien van variabele kleptiming. Voor het eerst in een Lamborghini was de Diablo uitgerust met een ABS-systeem, als aanvulling op remschijven met een grotere diameter. De Diablo GT werd de krachtigste versie die op de markt kwam, met 575 pk. In 2001 betekende de Diablo VT 6.0 en VT 6.0 SE het einde van de Diablo-reeks. Beide versies beschikken over de 6,0-liter V12, ditmaal goed voor 550 pk.

Afmetingen

De Lamborghini Diablo is 4,46 meter lang, 2,04 meter breed en 1,10 meter hoog. Zijn wielbasis is 2,65 meter. Hij biedt plaats aan twee personen. De bagageruimte is beperkt: slechts 140 liter. De roadster biedt evenveel ruimte. Het gewicht van de Diablo komt uit op 1.576 kg. Door een draaicirkel van 13 meter is keren op een doorgaande weg een behoorlijke klus. Ook omdat het zicht rondom beroerd is. Een Lamborghini Diablo koop je dan ook niet om hem dagelijks te rijden. Het feit dat hij gemiddeld 1 op 4 rijdt helpt ook niet.

De belangrijkste specificaties op een rij van de introductieversie van Lamborghini Diablo, die van het 1990 tot 1999 in productie was:

Varianten

De eerste drie jaar na zijn introductie in 1990 werd de Lamborghini Diablo uitsluitend als tweezitter coupé gebouwd. Vervolgens werd er in 1993 een open versie gepresenteerd, de roadster. De Lamborghini Diablo onderging tussen 1990 en 2021 diverse evoluties en varianten. De originele Diablo, geïntroduceerd in 1990, was al behoorlijk krachtig, dankzij zijn 5,7-liter V12-motor, wat resulteerde in indrukwekkende prestaties met een topsnelheid van meer dan 320 km/u. In 1993 kwam de Diablo VT (Viscous Traction) op de markt, met vierwielaandrijving voor verbeterde tractie en stabiliteit, terwijl de oorspronkelijke krachtige V12-motor behouden bleef.

Een opvallende variant was de Diablo SV, gelanceerd in 1995, die in tegenstelling tot de VT terugging naar achterwielaandrijving. Deze uitvoering bracht niet alleen een vermogensstijging tot 517 pk met zich mee, maar werd ook gepositioneerd als het instapmodel in het Diablo-gamma, zij het met aanzienlijke prestatieverbeteringen.

De Diablo GT, een gelimiteerde productie tussen 1999 en 2000, trok de aandacht met zijn krachtigere 6,0-liter V12-motor die meer dan 550 pk leverde. Met een nadruk op prestaties en exclusiviteit was de GT een hoogtepunt in de Diablo-line-up.

In de laatste jaren van de productie werd de Diablo VT 6.0 geïntroduceerd, met een verbeterde 6,0-liter V12-motor en handgeschakelde zesversnellingsbak.

Prijzen

Auto’s van Lamborghini zijn prijzig, zo ook de Diablo. Omgerekend was je voor een nieuwe exemplaar in 1990 zo’n 230.000 euro kwijt. De VT begon vanaf zo’n 280.000 euro en de roadster vanaf 290.000 euro.

Diablo-occasions zijn minstens zo duur. Het model houdt zijn waarde goed vast en is zelfs meer waard geworden. Voor minder dan 270.000 euro heb je geen Diablo. We praten dan over een zeer vroeg exemplaar met zo’n 20.000 kilometer op de klok. De prijzen lopen op tot 400.000 euro en zullen de komende jaren ongetwijfeld verder stijgen. Het prijskaartje van de Lamborghini Countach – de voorganger van de Diablo – is inmiddels ook gestegen richting een miljoen euro. We sluiten niet uit dat een Diablo ook ooit zoveel waard is.

Design

Exterieur

Het design van de Diablo wordt gekenmerkt door een extreme wigvorm, met scherpe lijnen en hoeken die de auto een agressieve en futuristische uitstraling geven. De lage, gestroomlijnde voorzijde en de opvallende luchtinlaten onder de inklapbare koplampen benadrukken het sportieve karakter van de auto. De inklapbare koplampen verdwenen na de facelift.

Het achterste gedeelte van de Diablo onderscheidt zich door zijn brede, gespierde schouders. Sommige versies hebben een opvallende achterspoiler die niet alleen bijdraagt aan de aerodynamica, maar ook het sportieve karakter van de auto verder versterkt. De zwarte achterlichtranden en andere exterieurelementen benadrukken de aandacht voor detail en de unieke stijl van de Diablo.

Interieur

Het interieur van de Lamborghini Diablo is vooral ontworpen voor een sportieve rijervaring. De Diablo is voorzien van opvallende vleugeldeuren die het instappen eenvoudiger maken. Als je in de auto stapt, merk je meteen dat alles draait om de bestuurder. Binnenin is alles overzichtelijk, met duidelijke meters en knoppen die je nodig hebt tijdens het rijden. Lamborghini heeft mooie materialen toegepast, maar voor hedendaagse maatstaven doet het interieur relatief spartaans aan, met weinig luxe-opties. De stoelen zijn laag en goed gevormd, zodat je het gevoel hebt echt één te zijn met de auto. Op het hooggeplaatste middenconsole vind je enkele bedieningselementen.

Veiligheid

De Diablo is inmiddels op leeftijd en heeft aanzienlijk minder veiligheidssystemen dan moderne auto’s. In Europa was het begin jaren negentig niet verplicht om auto’s te voorzien van airbags. Lamborghini deed dit in het begin dan ook niet. Een ABS-systeem werd ook pas veel later toegevoegd aan de Diablo.

Alternatieven

De Lamborghini Diablo onderscheidt zich door zijn unieke vorm en uitstraling, waardoor het grotendeels een ‘alternatiefloze’ auto is. Zijn voorganger – de Lamborghini Countach – is een alternatief, maar een stuk duurder. Ook Italiaans, maar ook wat ouder, is de Ferrari Testarossa. De Ferrari F40 (1987-1992) en Ferrari 50 (1995-1997) zijn concurrenten uit dezelfde periode, maar zijn ook flink duurder dan de Diablo. Krachtige versies van de Porsche 911 kunnen het ook opnemen tegen de Diablo en zijn betaalbaarder dan modellen van Ferrari.