Kia Pride

Goede redenen

• Comfortabele toegang, zelfs naar achteren.
• Goed voor het vinden van parkeerplaatsen in smalle stadscentra.
• Goedkoop in aanschaf en onderhoud.

Gegevens

Motoren

De Kia Pride was in Europa alleen leverbaar met een viercilinder benzinemotor met een inhoud van 1.324 cm³. Dienovereenkomstig verkocht de fabrikant voor de serie alleen benzinemotoren en geen diesels. Terwijl aan het begin van de verkoop twee opties met respectievelijk 60 en 73 pk beschikbaar waren, werd vanaf 1997 slechts één uniforme motoroptie met 64 pk aangeboden.

Het vermogen werd via een handgeschakelde vijfversnellingsbak op de vooras overgebracht. Als optie was ook een automatische transmissie met drie versnellingen verkrijgbaar. Voor de laatste motoroptie met 64 pk bedroeg de topsnelheid 150 kilometer per uur, met een topsnelheid van 145 kilometer per uur voor auto's met automatische transmissie. De sprint van 0 naar 100 kilometer per uur is in 13,7 seconden voltooid.

Ondanks de handelbare prestaties hoeft de Kia Pride zich niet te verstoppen als het gaat om het motorvermogen: Dankzij het lage leeggewicht kan de auto comfortabel meezwemmen in het verkeer, waarbij de Pride ook op snelwegetappes geen obstakel vormt voor het verkeer. Alleen de rijervaring lijdt onder de zachte vering en sponsachtige besturing op zo'n podium, waardoor de Kia meer geschikt is voor stadsgebruik. Hedendaagse tests hebben ook kritiek op de matige remprestaties, waardoor het daadwerkelijke vermogen van de motor nog verder aan banden wordt gelegd.

Afmetingen

De Kia Pride is 3,5 meter lang en 1,6 meter breed. De hoogte is een royale 1,6 meter voor deze klasse. Het leeggewicht is een lage 793 kilogram. De stationaire versie is 3,9 meter lang en weegt onbeladen 848 kilogram.

Het interieur is goed benut en biedt dankzij de hoge daklijn gemakkelijke toegang en zitcomfort voor vier volwassenen. De royale binnenruimte in de hatchbackversie gaat ten koste van de bagageruimte: deze heeft slechts een inhoud van 225 liter en kan worden uitgebreid tot 550 liter wanneer de achterbank wordt neergeklapt. In de stationcar is de bagageruimte 384 liter groot en kan deze worden vergroot tot 1.083 liter. Toch is de Kia Pride minder geschikt voor het vervoer van omvangrijke spullen dan voor de occasionele weekendboodschappen.

Varianten

De Kia Pride was tussen 1995 en 2000 in Europa verkrijgbaar als hatchback met drie of vijf deuren. Tussen 1998 en 2000 werd de Pride ook aangeboden als vijfdeurs stationwagon.

De standaarduitrusting met elektrische ramen, elektrisch uitschuifbare antenne, warmtewerende beglazing en toerenteller was uitgebreid voor die tijd. Alleen stuurbekrachtiging, airconditioning en metallic lak konden tegen meerprijs worden toegevoegd.

De Kia Pride wordt sinds april 2000 in het buitenland geproduceerd, onder andere in Iran, door fabrikant SAIPA en verkocht onder de naam SAIPA Nasim DMi.

Prijs

De Kia Pride wist destijds veel klanten te overtuigen als nieuwe auto met een gunstige instapprijs. Vooral voor een stationwagon met een goede uitrusting betaalden gezinnen en autoliefhebbers graag het equivalent van ongeveer 8000 euro. Zelfs de wens naar een auto met een hatchback was niet duurder, waarbij de Kia Pride hier nauwelijks verschillen vertoonde.

Ook als occasion kan de Kia Pride een gunstig alternatief zijn voor andere voertuigen. Het model heeft een overtuigende aanschafprijs van ongeveer 2000 euro in goede staat. Oudere exemplaren met een hogere kilometerstand liggen rond de 1000 euro, maar zijn vooral interessant voor hobbyisten.

De onderhoudskosten zijn zeer redelijk voor een Kia Pride. Het voertuig weegt immers net geen 800 kilogram. De motorrijtuigenbelasting bedraagt slechts 240 euro per jaar. Ook reparaties en onderhoud zijn verrassend betaalbaar, waardoor de auto voor veel klanten een aantrekkelijke keuze is.

Design

Exterieur

Het front met de hoekige koplampen en de uitstekende bumper gaat samen met de steil opstaande voorruit op in een aflopende motorkap. Op de flanken valt vooral de hoge daklijn met de grote zijruiten op, die in combinatie met de grote en steile achterruit zorgen voor uitstekend zicht rondom. De Kia Pride staat op 12-inch of 13-inch velgen, wat naar hedendaagse maatstaven erg klein is.

Ook aan de achterzijde, onder de hoekige lampen, bevindt zich een wijd uitstekende bumper, die goede bescherming biedt bij parkeerhobbels, maar een onnodig lange laadrand creëert bij het laden van de kofferbak. Over het geheel genomen is het voor de jaren negentig typische exterieurontwerp hoekiger en minder gestroomlijnd.

Interieur

Overeenkomstig met de lage instapprijs is het interieur functioneel en praktisch met stoffen bekleding en kunststof onderdelen. Praktisch zijn de opbergvakken in de voorportieren en het kuipvormige ontwerp van het dashboard, dat in tegenstelling tot moderne auto's dus ook opbergmogelijkheden biedt voor smartphones of zonnebrillen.

De hoekige middenconsole herbergt nog meer opbergvakken, evenals een radio en de schuifregelaars voor de ventilatie. Achter het eveneens met stof beklede stuurwiel bevinden zich de analoge instrumenten voor toerental en snelheid. Airconditioning en stuurbekrachtiging waren als optie verkrijgbaar bij de aankoop van de Pride.

Goed gebruik makend van de ruimte biedt de Kia Pride ook achterin comfortabel plaats aan twee passagiers, met voldoende beenruimte voor volwassenen.

Veiligheid

De lage aanschafprijs van de Kia Pride wordt weerspiegeld in de veiligheidsuitrusting: alleen de bestuurdersstoel heeft een airbag, terwijl de airbag voor de voorpassagier niet als optie kon worden geconfigureerd. Er zijn geen hoofdsteunen op de achterbank, terwijl de hoofdsteunen voorin alleen voldoende zijn voor mensen tot 1,65 meter lang.

De grootste zwakte van Kia was ABS, dat noch standaard noch als optie leverbaar was. Bovendien is het remsysteem overbelast, waardoor de Kia pas na meer dan 50 meter tot stilstand komt bij een noodstopmanoeuvre bij 100 kilometer per uur. Over het geheel genomen is het veiligheidsniveau van de Kia Pride zeer laag en verouderd naar hedendaagse maatstaven.

Alternatieven

Hedendaagse concurrentie voor de Kia Pride is bijvoorbeeld te vinden in het zustermodel Mazda 121 en Ford Festiva en de VW Golf Variant.

Het zustermodel Mazda 121 had in de eerste generatie geen elektrische ramen of stuurbekrachtiging. In tegenstelling tot de Kia Pride konden de voertuigen van de tweede generatie optioneel worden uitgerust met ABS, wat een aanzienlijke winst op het gebied van veiligheid betekende. Als verdere bijzonderheid was de Mazda 121 destijds in een speciaal model uitgerust met een stoffen schuifdak dat zich over het hele dakoppervlak uitstrekte en elektrisch kon worden bediend.

De Golf Variant daarentegen was als nieuwe auto bijna 50 procent duurder dan de Kia Pride, maar had ABS en een passagiersairbag. Naast benzinemodellen waren ook dieselversies verkrijgbaar. Op de occasionmarkt zijn Golf stationwagons uit deze periode al verkrijgbaar voor prijzen vanaf 3.000 euro. De kleine meerprijs voor een gebruikte Pride kan de moeite waard zijn vanwege de extra veiligheidsvoorzieningen en de grotere keuze aan motoropties.