Ford Maverick

Goede redenen

• De Ford Maverick biedt veel ruimte voor het gezin.
• Een aangename vering is verzekerd op alle ondergronden.
• In het ergste geval is de auto zeer ongevalbestendig.
• Goed vakmanschap en een goede uitrusting kenmerken de Ford Maverick.
• De auto kan ook off-road worden gereden dankzij de selecteerbare vierwielaandrijving.

Belangrijke gegevens

Motor

De Ford Maverick was verkrijgbaar met zowel benzine- als dieselmotoren.

De eerste generatie (1993 - 1998) werd aangeboden met viercilinder benzinemotoren met een cilinderinhoud van 2,4 liter en 124 pk (tot 1996) en 118 pk (vanaf 1996). Een dieselmotor met turbo en 99 pk (tot 1996) en later 125 pk was ook op de markt. Hier wordt het vermogen via een handgeschakelde vijfversnellingsbak op de achterwielen overgebracht. De all-wheel drive kan optioneel worden ingeschakeld, wat de flexibiliteit van het voertuig enorm vergroot.

De tweede generatie van de Ford Maverick gebruikte vanaf 2000 kettinggestuurde benzinemotoren met inlaatspruitstukinspuiting. Dieselmodellen zaten op dat moment niet meer in het assortiment voor nieuwe auto's. Bij het begin van de productie van de tweede generatie tot 2004 werd een tweeliter motor met tandriemen gemonteerd met 124 pk en 175 Nm. Ook werd een zescilindermotor met een inhoud van drie liter en een vermogen van 197 pk gebruikt. Voor de facelift in 2004 werden de motoren herzien en boden ze iets meer vermogen. De viercilinder had nu 150 pk, de zescilinder 203 pk. In Amerika werd deze tweede generatie van de Ford Maverick aangeboden als de Ford Escape. Voor deze markt was vanaf 2004 ook een hybride versie beschikbaar.

De achterwielaandrijving die tot 1999 in de Ford Maverick werd gebruikt, maakte plaats voor voorwielaandrijving met een selecteerbare achteras, een zogenaamde selecteerbare vierwielaandrijving. Bij goede tractie gaat al het vermogen naar de voorwielen. Als de wielen slippen, sluit een meerschijvenkoppeling en wordt 50 procent van het vermogen verdeeld over de achterwielen. De vier cilinders worden handmatig geschakeld door middel van een vijfversnellingsbak. De zescilinder is uitgerust met een automatische versnellingsbak met vier versnellingen.

Afmetingen

Ford bood de eerste generatie Maverick aan als drie- en vijfdeurs model en met twee verschillende wielbases (2,45 en 2,65 meter). De voertuiglengte van de vijfpersoons compacte SUV ligt tussen de 4,22 en 4,70 meter. De breedte van het voertuig is 1,76 meter en de hoogte is 1,85 meter.

Bij de tweede generatie uit 2000 was er alleen een vijfdeursmodel met een wielbasis van 2,62 meter, een lengte van 4,39 tot 4,44 meter, een breedte van 1,83 meter en een hoogte van 1,75 tot 1,77 meter.

Varianten

Ford bouwde de Maverick aanvankelijk uitsluitend als gesloten terreinwagen, met een korte en een lange versie. Er werden twee generaties geproduceerd, met een gat van twee jaar tussen de eerste en de tweede.

Er zijn andere automodellen onder de naam Ford Maverick:

• Van 1970 tot 1977 werd onder deze naam een compacte auto verkocht in Noord- en Zuid-Amerika.
• Van 1988 tot 1994 werd de Nissan Patrol Y60 in Australië verkocht als de Ford Maverick.
• In 2020 kondigde Ford aan dat er vanaf 2021 een compacte pick-up truck zou worden geproduceerd voor de Amerikaanse markt, eveneens onder de naam Ford Maverick. Een speciale functie hier: Hij wordt standaard geleverd met hybride aandrijving.

Prijs

De nieuwe prijs lag tussen de 20.000 en 30.000 euro. De Ford Maverick is als occasion verkrijgbaar vanaf ongeveer 2.500 euro.

Voor de motorrijtuigenbelasting moeten jaarlijkse kosten tussen 900 en 2000 euro worden voorzien. De verzekering voor de Ford Maverick kost tussen de 600 en 800 euro per jaar.

Design

Exterieur

De Ford Maverick werd voornamelijk gebouwd als gesloten terreinwagen in korte tweedeurs en lange vierdeurs versies. Het voertuig is ontwikkeld in samenwerking met Nissan en op dezelfde basis is de auto ontworpen in de klassieke stijl van een terreinwagen uit de jaren 90. Een hoekige basisvorm en afgeronde hoeken zijn hiervoor doorslaggevend. Het komt onopvallend en toch elegant over.

De tweede generatie werd ontwikkeld in samenwerking met Mazda. In 2004 werd de Ford Maverick opnieuw opgefrist als onderdeel van een facelift. Hij kreeg koplampen van helder glas, ronde mistlampen en een nieuw ontworpen grille. Het lichaam is aan één zijde gegalvaniseerd en daardoor goed beschermd tegen corrosie. De vering, typisch voor Amerikaanse auto's, is relatief zacht maar niet oncomfortabel.

Interieur

Het interieur van de Ford Maverick presenteert zich modern en praktisch voor de jaren '90, maar ook enigszins sober. Intuïtieve bediening, elke schakelaar zit waar je hem verwacht. Vanaf 2004 waren er verbeterde stoelen en nieuwe stoffen in frisse kleuren. Er werd nu ook een nieuwe, volledige middenconsole geïnstalleerd. Bovendien is tussen de voorstoelen een grotere armsteun met opbergvak geplaatst. De rugleuning van de achterbank is 60/40 neerklapbaar. Er zijn praktische opbergvakken aan de zijkanten van de bagageruimte voor het veilig opbergen van kleine spullen.

Er zijn twee uitrustingsniveaus van de Ford Maverick: de Comfort-uitvoering omvat elektrische ramen, elektrische spiegels, CD-radio en airconditioning. Een duurdere high-class versie kwam ook met een schuifdak, elektrisch verstelbare stoelen, cruise control, lederen bekleding en verwarmde stoelen. De ruimte achterin is prinsheerlijk te noemen. Mensen van meer dan 1,90 meter kunnen comfortabel zitten, en zelfs met de voorstoelen helemaal naar achteren geschoven is er meer dan voldoende beenruimte voor de passagiers.

Veiligheid

De ANCAP crashtest beoordeelt de Ford Maverick met vier van de vijf sterren. De bescherming tegen zijdelingse botsingen werd hier beoordeeld met 16 van de 16 punten. Sommige veiligheidsvoorzieningen, die nu standaard zijn, waren toen nog niet de norm. De Ford mist bijvoorbeeld het akoestische signaal voor een niet vastgemaakte veiligheidsgordel en ESP, wat het goede resultaat van de Maverick des te opmerkelijker maakt. De elektronische remkrachtverdeling en het ABS zorgen ervoor dat het voertuig goed op koers blijft.

Met een remweg van 40 meter vanaf 100 km/u houdt de auto zich goed staande voor een SUV, zelfs naar hedendaagse maatstaven. Voor-, zij- en hoofdairbags zorgen voor veiligheid bij een ongeval. Kinderzitjes kunnen dankzij Isofix gemakkelijk aan de buitenste achterstoelen worden bevestigd. Alleen de voetgangersbescherming laat te wensen over. Wijd uitstekende ruitenwisserassen, harde contouren en een lompe voorkant maken de Ford Maverick gevaarlijk bij een ongeval met een voetganger.

Alternatieven

Vergelijkbaar met Ford is de Ford Kuga. Het is de opvolger van de Maverick, navenant moderner en ook qua prijs in een andere klasse. De Mazda Tribute is, op een paar visuele verschillen na, het identieke broertje van de Maverick.

Andere concurrenten zijn vooral te vinden bij de Aziatische fabrikanten. Honda CR-V, Hyundai Santa Fé, Mitsubishi Pajero, Nissan X-Trail en Toyota RAV 4 zijn hier goede kandidaten. De enige Europese concurrent komt uit Engeland: de Land Rover Freelander.