Fiat Barchetta

Goede redenen

• De Fiat Barchetta is zeer betaalbaar
• Erg zuinig, want laag gewicht
• Volop rijplezier
• Opvallend design
• Standaard zeer goed uitgerust

Technische gegevens

Motorisatie

De Fiat Barchetta is een sportauto. De roadster – waarvan de naam letterlijk ‘bootje’ betekent – is er uitsluitend als cabriolet. Bovendien is hij alleen verkrijgbaar met een benzinemotor. Deze kreeg na vijf jaar productie in 2000 een elektronische gasklep. De motor werd vervaardigd in de fabriek Motori modulari Fiat Pratola Serra. De 1,8 l viercilindermotor met natuurlijke aanzuiging produceert 96 kW (131 pk) en levert een maximumkoppel van 164 Nm bij 4.300 t.p.m.

De Barchetta bereikt een topsnelheid van 200 km/u. Hij accelereert van 0 tot 100 km/u in 8,9 seconden en heeft een gecombineerd verbruik van 8,5 l/100 km. Bovendien voldoet de Fiat aan de emissienorm Euro 3. Relatief zuinig en milieuvriendelijk dus. De auto werd herhaaldelijk aangepast, maar de motor bleef tijdens de verschillende facelifts ongewijzigd.

De acceleratie en topsnelheid zijn prima voor een sportauto. Wel klinkt de motor bij hogere snelheden als een diesel. Ook de startmotor kan problemen veroorzaken. Het zijn echter de oudere modellen van vóór 2000 die het meeste risico lopen op deze gebreken. De Fiat Barchetta heeft gewoon goed onderhoud nodig.

Afmetingen

Met een lengte van 3,89 tot 3,91 meter is de Fiat Barchetta enkele centimeters korter dan de Mazda MX-5 van de derde generatie (NC), wat geen afbreuk doet aan zijn sportieve looks. Bovendien is hij door zijn breedte van 1,64 meter maar liefst acht centimeter smaller dan de Japanse concurrent. De hoogte is vrijwel identiek en bedraagt 1,26 meter. De wielbasis bedraagt 2,27 meter. De ongelijke lengtes werden veroorzaakt door een kleine make-over aan de voor- en achterzijde van de Barchetta in 2003.

De belangrijkste specificaties van de Fiat Barchetta

Varianten

Fiat bouwde slechts één variant van de Barchetta – afgezien van enkele speciale modellen die zeer beperkt waren. Er werden steeds aanpassingen aangebracht aan deze versie. Zo heeft de fabrikant in de zomer van 2000 de motor uitgerust met een elektronisch gestuurde gasklep om tegemoet te komen aan de nieuwe eisen inzake de uitstoot. Kort daarvoor kreeg de Barchetta ook een derde remlicht. In de zomer van 2003 werden de voor- en achterzijde van de wagen licht aangepast.

Prijzen

Wie de Fiat Barchetta nieuw kocht aan het einde van de productieperiode – in 2005 dus – moest destijds een bedrag van 18.350 tot 22.900 euro neertellen, al naargelang de voorzieningen. Een Fiat Barchetta occasion is er vanaf ongeveer 1.000, maar de prijzen lopen eenvoudig op tot dik 16.000 euro.

Minder goed onderhouden modellen met zichtbare gebruikssporen en kleine tot grote gebreken zijn verkrijgbaar vanaf 2.000 euro. Grote kans dat je voor deze modellen op termijn bepaalde kosten voor reparaties en reserveonderdelen voor je kiezen krijgt. Je kunt deze dus maar beter incalculeren bij de aankoop en financiering van een occasion.

Design

Buitenkant

De Barchetta heeft naast de compacte achter- en zijvouwen ook opwaarts gebogen spatborden. Als je houdt van Italiaans design, zul je wellicht dol zijn op de look van deze carrosserie. De auto werd overigens grotendeels met de hand geassembleerd bij carrosseriebouwer Maggiora in Chivasso. Halverwege de productie kreeg de Barchetta een functioneel overbodig, maar toch visueel aantrekkelijk derde remlicht. Deze Fiat werd een echte trendsetter op het gebied van koplampen met helder glas.

De tweezitter ziet er vandaag de dag nog steeds modern uit. De carrosserie wordt gekenmerkt door de in de deur verwerkte handgrepen en de zijramen zonder omlijsting. Het dak kan volledig worden ingeklapt. De Barchetta werd ontworpen door de beroemde auto-ontwerper Andreas Zapatinas, die later met de BMW Z8 een andere sportieve cabriolet zou ontwerpen.

Binnenkant

Iedereen die vóór de Barchetta al het interieur van een Fiat-sportwagen kende, keek niet raar op van het elegante design met de ronde instrumenten. Minder fraai is dat de dichtingen van de softtop soms mankementen vertonen. Hierdoor kan er vocht ophopen in het interieur. De achterruit van kunststof kon in de winter worden beschermd door een extra hardtop met een verwarmde achterruit (tegen een meerprijs). Ook het in- en uitklappen van de softtop verloopt niet altijd zonder problemen. De ruimte in de tweezitter maakt echter enkele gebreken goed.

Bovendien heeft Fiat de basisversie al royaal ingericht en de Barchetta voorzien van stuurbekrachtiging, isolerende kleurbeglazing, een lederen versnellingspook, een lederen stuurwiel, lederen stoelen en elektrische ramen – wat enigszins bizar lijkt voor een cabriolet. De bagageruimte heeft een inhoud van 165 liter. Wanneer de softtop gesloten is, kan het softtopcompartiment ook worden gebruikt als extra opbergruimte.

Veiligheid

De eerste modellen van de Barchetta hebben enkele gebreken in de veiligheidsvoorzieningen. Kapotte distributieriemen of defecte motoren zijn immers niet niks. Na verloop van tijd kreeg Fiat deze problemen onder controle. Ook het dunne plaatwerk van de Fiat Barchetta biedt weinig bescherming bij een ongeval. Daarom is de extra flankbescherming hoognodig. Fiats veiligheidsconcept is ook terug te vinden in de Barchetta. Een rolbeugel in de voorruit, het brandpreventiesysteem (FPS), gordelspanners, de beschermende stuurkolom en de airbags voor zowel bestuurder als passagier zorgen er samen voor dat de auto behoorlijk veilig is. Centrale vergrendeling en elektrisch verstelbare buitenspiegels zijn standaard inbegrepen.

Alternatieven

De Barchetta is het Italiaanse antwoord op de Mazda MX-5. De tweede en derde generatie (1998 tot 2015) van de Japanner is enkele centimeters langer en breder dan de Fiat. Dit verandert niet veel aan het rijplezier. Deze auto is niet voor niets 's werelds meest geproduceerde open tweezitter. Bij de alternatieve opties vinden we ook de BMW Z3. Je kunt ook denken aan de Mercedes R 170 – de eerste SLK – die technisch gezien gebaseerd is op de C-Klasse en ook iets groter is dan de Barchetta. Hij werd geproduceerd van 1996 tot 2004.